คาดเชือก

“โพธิ์ทอง” เป็นอำเภอเดียวในลุ่มน้ำภาคกลาง ซึ่งยังคงมีวิถีชีวิตริมน้ำที่ยังมีลมหายใจ ในขณะที่ชุมชนริมน้ำอื่นๆล้วนแต่หันไปใช้การสัญจรทางบกเกือบหมดแล้ว และด้วยความที่ชุมชนแห่งนี้เข้าถึงลำบาก จึงเป็นแหล่งที่มาเฟียเจ้าถิ่นอย่าง นายทองคำ ทำมาหากินด้วยธุรกิจผิดกฎหมาย ทั้งบ่อนการพนันยาเสพติด นายทองคำผูกคาดแต่เพียงผู้เดียว โดยไม่มีใครกล้าต่อกรด้วย แม้แต่เจ้าหน้าที่บ้านเมืองก็ต้องปล่อยเกียร์ว่างเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง และแล้วในวันหนึ่ง ชายหนุ่มแปลกหน้าก็ปรากฏตัวขึ้นด้วยมาดยียวนกวนประสาทและฝีมือมวยคาดเชือกที่ไม่เคยเห็นมาก่อน มีความหนักหน่วงรุนแรงแบบแปลกๆที่ดูเหมือนไม่ตั้งใจ แต่ผู้ที่โดนเข้าไปถึงหลับกลางอากาศ ซึ่งความยียวนของเขาผู้ที่ได้พบ และปะทะคารมกับเขาเป็นคนแรกคือ ละไม นักธุรกิจสาวสวยเจ้าของกิจการตลาดน้ำ และปั๊มน้ำมัน ซึ่งเป็นมรดกตกทอดมาจากบิดามารดาที่เสียชีวิตจากการฆาตกรรมที่ทำให้ดูเป็นเหมือนอุบัติเหตุ

ละไมมีน้องสาวคนเดียวคือ ละเมียน ทั้งสองสาวมีนิสัยใจคอต่างกันสุดขั้ว ละไมนั้นออกจะถือตัว ไฮโซฯ และนิสัยที่เป็นที่เลื่องลือคือ งก และเค็ม แต่ลึกๆ แล้วเป็นคนมีจิตใจดี ส่วนละเมียนออกจะติดดิน มึงมาพาโวย ใจร้อน เจ้าอารมณ์ ขณะที่ละไมคบกับ ทองดี ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของทองคำอภิมหา มาเฟียผู้ทำธุรกิจผิดกฎหมายทุกชนิด ละเมียนก็สนิทสนมกับ จวง แม่ของ บุญสม มวยคาดเชือกฝีมือดีคู่แข่งของทองดี ไม่มีใครรู้ว่าลึกๆ แล้วบุญสมกับละเมียนรู้สึกอย่างไรต่อกัน แต่ภาพที่ออกมาทั้งคู่จะปะทะคารมกันตลอดเวลาโดยเสมอ ละเมียนซึ่งดูจะเกลียดชังบุญสมจนออกนอกหน้า ด้วยมีความคิดว่าเขาเป็นอันธพาล คอยหาแต่เรื่องเดือดร้อนใส่ตัวและแม่ ในความเป็นจริงผู้ที่ฆ่าพ่อแม่ของ 2 สาว คือทองคำและทองดี ทั้งนี้เพราะทั้ง 2 คนไม่พอใจที่ละไมคบกับทองดี และถ้าไม่มีพ่อแม่ ทองดีก็จะได้แต่งงานกับละไม ธุรกิจของครอบครัวละไมก็จะตกเป็นของสองพ่อลูกโดยปริยาย แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นตามนั้น ด้วยละไมสาบานว่าจะไม่ยอมแต่งงานหรือหาความสุขใดๆให้ตัวเอง ถ้าไม่ได้ตัวฆาตกรมาลงโทษ ถึงแม้ทองดีพยายามแสดงความเอื้อเฟื้อต่างๆ และช่วยสืบหาฆาตกร แต่ละไมก็ยังไม่ใจอ่อน

ภายใต้สีหน้าท่าทางที่ดูเรื่อยเปื่อยไม่จริงจังแถมกวนโมโห อันเป็นพรสวรรค์นั้น คือความฉลาดเป็นกรดชนิดหาตัวจับได้ยาก ความสามารถพิเศษของธนูคือสมองจะรับภาพการต่อสู้ชนิดต่างๆจากสายตา แล้วบันทึกไว้อย่างรวดเร็วราวกับสมองกล อีกทั้งพร้อมจะใช้ได้ทุกเมื่อ ธนู เดินทางมา “โพธิ์ทอง” เพื่อจะสำรวจสภาพความเป็นอยู่ และวิถีชีวิตของชาวบ้านก่อนจะมารับตำแหน่งปลัดอำเภอแทนปลัดอำเภอคนเก่าที่ถูกนายทองคำใช้อิทธิพลบีบจนต้องออกไปจากพื้นที่ เมื่อไม่ทำตามที่นายทองคำต้องการก็กลายเป็นศพขึ้นอืดลอยในแม่น้ำ ละไมซึ่งค่อนข้างถือตัวแสดงอาการรังเกียจ และดูถูกกริยาวาจาของธนูอย่างไม่ไว้หน้า ธนูกลับรู้สึกพอใจที่จะกระเซ้าเย้าแหย่จนละไมต้องหัวเสียกลับไป และเมื่อได้พบกันอีกในครั้งต่อๆมา ธนูก็ได้พบคุณสมบัติเด่นอีก 2 ข้อของละไมคือ งก และเค็มจนเป็นที่เลื่องลือ ละไมมีน้องสาวคนเดียวชื่อ ละเมียน ละเมียนนั้นเป็นวัยรุ่นใจร้อน…เจ้าอารมณ์ แต่ก็แปลกที่เธอดูจะถูกชะตา และเข้ากันได้ดีกับธนูซึ่งทำให้พี่สาวไม่พอใจเป็นอย่างมาก ละเมียนเองก็มีศัตรูคู่อาฆาต คือบุญสม

ละไมซึ่งทิ้งท้ายกับธนูด้วยประโยคที่ว่า “ฉันจะไปฟ้องคุณทองดี” ได้นำหนังสือตำรามวยเล่มนั้นซึ่งก็คือ “ตำราพยัคฆ์ดำ” อันลือลั่นของ ช้างสารด่านพญายม มาให้ทองดี ทองดีเอาไปให้ทองคำ ทองคำแปลกใจและดีใจ ที่ตำราเล่มนั้นตกมาอยู่ที่ตนโดยไม่คาดฝัน ถึงแม้อีก 2 ท่าสุดท้ายที่ร้ายกาจที่สุดจะถูกฉีกหายไป แต่ก็ได้มาถึง 3 ท่าแรก จึงนำไปฝึกกับลูกชาย และคิดท่าใหม่โดยผสมผสาน พยัคฆ์ดำ 3 ท่าแรกกับท่าไม้ตายของตน

ธนูนั้นหลังจากปะทะคารมกับละไม ได้มาเที่ยวตลาดแล้วมีเรื่องกับลูกน้องคนสำคัญของทองดี ธนูสามารถชนะได้หมดจนเป็นที่ประทับใจชาวบ้านซึ่งถูกอิทธิพลมืดกดหัวมานาน ธนูถูกไล่ล่าจึงไปซ่อนตัวในบ้านละไม ซึ่งละไมก็เป็นคนมาพบอีก ธนูจึงจับละไมมัดปากและแขนเพื่อไม่ให้เป็นอุปสรรคในการหนีของเขา การกระทำของธนูยิ่งสร้างความเกลียดชังและเจ็บแค้นให้ละไมและทองดีมากยิ่งขึ้น สำหรับธนูได้ปลอมตัวเข้ามาใน “โพธิ์ทอง” อีกครั้งในรูปของคนขายลอตเตอรี่ การเข้ามาครั้งที่ 2 นี้เอง ทำให้เขาได้ข้อมูลต่างๆ ของ “โพธิ์ทอง” และตระกูลทองคำเพิ่มขึ้นอีก รวมทั้งได้รับรู้เรื่องราวของบุญสมที่ขึ้นชก กับนักมวยต่างถิ่นจนทำให้นักมวยต่างถิ่นนั้นตาย ธนูได้เก็บงำความสงสัยไว้

บุญสมมีวิชามวยที่ ครูจรัล ครูมวยที่ถ่ายทอดไว้ให้ ซึ่งในบรรดาลูกศิษย์ของครูจรัล ก็มีบุญสมกับ ทองดีลูกชายของนายทองคำเท่านั้น ที่ถือเป็นศิษย์เอกที่มีฝีมือดีที่สุด แต่สิ่งที่ทำให้ครูจรัลเสียใจเป็นอย่างมากก็คือศิษย์เอกทั้งคู่เมื่อโตขึ้นกลับตั้งตัวเป็นศัตรูกัน บุญสมมักจะสืบหาข่าวนายทองคำเอาไปแจ้งตำรวจ แต่เมื่อทางการเมินเฉยเขาก็จะลงมือเอง ทำให้บุญสมมีเรื่องกับ ผู้กองเพชร เพราะบุญสมทำเกินหน้าที่ของประชาชนทั่วไป ทุกคนมองว่าเขาเป็นคนเกเร และนำความเดือดร้อนมาให้ชาวบ้าน เพราะทุกครั้งที่บุญสมไปขัดขวางมาเฟียอย่างนายทองคำ นายทองคำกับทองดีลูกชายก็จะมาเอาคืนกับชาวบ้านทุกครั้ง และกลับกลายเป็นว่าบุญสมเป็นคนชักนำความเดือดร้อนมาให้ ซึ่งบุญสมเองก็ไม่ยอมลดราวาศอกให้พวกนายทองคำเช่นกัน ทำให้บุญสมกับนายทองคำ และทองดี ทั้งสองฝ่ายยิ่งเป็นไม้เบื่อไม้เมากันยิ่งขึ้น แต่ชะตาชีวิตของเขาต้องผกผันเมื่อเขาขึ้นประฝีมือกับนักมวยคาดเชือกต่างถิ่น เขาโกรธที่คู่ชกต่างถิ่นพูดจาดูถูกถิ่นเกิดของตน แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือคู่ชกของเขากลับตายคาเวทีท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน บุญสมโดนตำรวจจับ และถูกศาลตัดสินจำคุกนับสิบปี คนที่เสียใจมากคือจวงแม่ของบุญสม รวมถึงครูจรัลและ พุด ลูกน้องที่นับถือบุญสมเหมือนพี่ชายแท้ๆ ขณะที่ชาวบ้านต่างโล่งอกเมื่อคนที่พวกเขาคิดว่าเป็นนักเลงหัวไม้อย่างบุญสมติดคุกไปได้ คนที่ดีใจและสะใจมากที่สุดที่บุญสมต้องติดคุกคือนายทองคำและทองดีลูกชายที่หมดเสี้ยนหนามไปได้ พุดได้ไปรู้มาว่าเหตุที่นักมวยต่างถิ่นตายคาสนามมวยไม่ใช่เพราะบุญสม แต่เป็นเพราะถูกนายทองคำวางยา พุดเดินทางเข้ากรุงเทพฯเพื่อมาเยี่ยมบุญสม และบอกข่าวเรื่องแม่จวงป่วย พุดเล่าเรื่องแผนชั่วที่นายทองคำใช้กำจัดบุญสมให้ฟัง บุญสมโกรธมาก เขามุ่งมั่นอย่างมากว่าออกจากคุกไปแล้วเขาจะต้องแก้แค้นสิ่งที่นายทองคำ และทองดีทำกับเขาให้ได้

และแล้วก็ถึงวันที่ธนูเข้ามารับตำแหน่งปลัดอำเภอเต็มตัว ซึ่งเขาได้รับรู้เรื่องราวของบุญสมจากการที่ปลอมตัวเข้ามาฟังชาวบ้านพูดคุยวิพากษ์วิจารณ์กัน นอกจากนี้ยังมีเรื่องราวของข้าราชการดีๆ ที่เคยจะเข้ามาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงอำเภอแห่งนี้ให้ดีขึ้น แต่ก็ต้องพ่ายแพ้ต่ออิทธิพลของนายทองคำ ทำให้ต้องถูกย้ายออกไป หรือไม่ก็ต้องตายปริศนา เพราะฉะนั้นทางที่ดีที่สุดที่จะรักษาชีวิต และหน้าที่การงานของเจ้าหน้าที่ในแดนสนธยานี้ก็คือ เอาหูไปนา เอาตาไปไร่ หรือไม่ก็ก้มหัวให้กับนายทองคำไปเลย เมื่อธนูเข้ามารับตำแหน่ง เขาจึงวางแผนมาเป็นอย่างดี โดยทำตัวเรื่อยๆ เฉื่อยๆแต่แอบทำลายแผนการร้ายๆของนายทองคำแบบแนบเนียน…มิหนำซ้ำยังยอมรับของกำนัลจากนายทองคำ ซึ่งทำให้นายทองคำพอใจ อีกทั้ง นายอำเภอปรีชา ที่ทำงานไขเกียร์ว่างรอวันเกษียณก็เบาใจว่า ธนูคงไม่ทำตัวให้เป็นปัญหา แต่แท้ที่จริงแล้ว เขาคอยจับจ้องการกระทำของนายทองคำ และพวกทุกอย่างเพื่อเอาผิดให้ได้ ละไมยิ่งนึกดูถูกธนูว่าในที่สุดก็คือคนของว่าที่สามีตัวเอง และแสดงอำนาจบาตรใหญ่ใส่ธนูเพื่อแก้แค้น แต่ธนูก็ไม่ถือสา แถมยังยั่วโมโหละไมจนโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงทุกครั้งที่พบกัน ระหว่างนี้เองที่ละเมียนต้องไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ ตามความประสงค์ของพ่อแม่ที่เคยสั่งสอนไว้ เมื่อถึงกรุงเทพฯ ละเมียนไม่ลืมที่จะไปต่อว่าบุญสมที่หาเรื่องจนตัวเองต้องติดคุกทำให้จวงผู้เป็นแม่ต้องตรอมใจ ทำให้บุญสมสะเทือนใจมาก

ธนูได้ทำตัวเป็นลิ่วล้อที่ดีของนายทองคำจนเป็นที่โปรดปรานอย่างมาก ซึ่งทำให้ทองดี และพวกไม่พอใจ พยายามหาทางกลั่นแกล้งตลอดเวลา ละไมเองก็ยิ่งเกลียดชังธนูตามทองดีไปด้วย ธนูทำไม่รู้ไม่ชี้ยั่วยวนกวนประสาท สร้างความปวดเศียรเวียนเกล้าทั้ง 2 คนไปเรื่อยๆ ทองดีถึงกับลอบฆ่าธนูหลายครั้ง แต่ธนูก็อาศัยความสามารถพิเศษรอดไปได้ทุกครั้ง มิหนำซ้ำยังทำกระลิ้มกระเหลี่ยกับละไม ยิ่งทำให้ละไมรู้สึกอับอายที่เหมือนโดนธนูดูถูก…

ในคุกบุญสมได้รู้จักกับ ทองก้อน ตาแก่ที่อดีตเคยเป็นเจ้าของค่ายมวย แต่ชีวิตต้องผกผันถูกพิพากษาจำคุกตลอดชีวิต เพราะต้องโทษคดีฆ่าเมียตัวเองตายเมื่อจับได้ว่าเมียของตนนอกใจ ภายนอกทองก้อนดูเหมือนตาแก่ไร้สาระ ปากเสีย แต่ความจริงแล้วทองก้อนมีฝีไม้ลายมือในเชิงมวยที่หาตัวจับยาก โดยเฉพาะมวยคาดเชือก ทองก้อนเก่งถึงขั้นไม่มีใครกล้าชกด้วย เพราะทองก้อนมีแม่ไม้มวยคาดเชือกเฉพาะตัว และไม่มีใครสามารถทำได้นั้นคือท่า จงอางพ่นพิษ, พิชิตราชสีห์, ธรณีพ่าย, ซึ่งทองก้อนไม่คิดจะถ่ายทอดให้ใครอีก เพราะเป็นไม้ตายที่ร้ายกาจถึงขนาดฆ่าคนตายได้ บุญสมกับทองก้อนสนิทกันมากขึ้น เมื่อบุญสมกับ เสือยิ่ง โจรร้ายที่เพิ่งถูกจับมาติดคุกมีเรื่องกัน บุญสมต่อสู้กับเสือยิ่งอย่างไม่เกรงกลัว ซึ่งทำให้ทองก้อนได้เห็นถึงความกล้าหาญของบุญสม ขณะที่บุญสมเองก็รู้สึกว่าตาแก่ขี้คุกนี้ไม่ธรรมดาแน่ๆ เพราะทองก้อนเคยแอบช่วยบุญสมเมื่อโดนเสือยิ่งลอบทำร้าย

บุญสมถูกลงโทษเพราะมีเรื่องกับเสือยิ่งอีก เดชา ผู้บัญชาการเรือนจำเข้ามาเตือน และให้สติกับบุญสมเรื่องการเดินทางบนเส้นทางของนักสู้ที่ใช้ความเป็นนักเลงไปในทางที่ไม่ถูกไม่ควร ส่วนใหญ่ไม่ตายก็ติดคุก ตัวอย่างรอบตัวมีให้เห็นเกลื่อนในคุก แม้กระทั้งชีวิตของตัวเองก็น่าจะเป็นกระจกเงาสอนตัวเองได้ บุญสมครุ่นคิดทบทวนในสิ่งที่เดชาพูด บุญสมพยายามทำตัวใหม่โดยมีเดชาจับตาเฝ้าดูไม่คลาดสายตา เพราะเดชาเล็งเห็นแววคนจริงในตัวบุญสมโดยเขาแนะนำให้บุญสมเรียนหนังสือจากในคุก ซึ่งบุญสมก็ทำได้ดีมาก เดชาซึ่งเห็นสิ่งดีในตัวบุญสมจึงคอยสนับสนุนบุญสมเต็มที่ เพราะเขาถือว่าการให้โอกาส และการสร้างคนคือสิ่งที่ดีมากกว่าการขังคนในลูกกรงเสียอีก บุญสมเองก็นับถือเดชาเหมือนพ่อ

เวลาผ่านไปบุญสมกลับมาอำเภอโพธิ์ทองในมาดของปลัดอำเภอคนใหม่ โดยธนูได้เลื่อนขึ้นเป็นปลัดอาวุโสแทนคนเก่า ระหว่างเดินทางกลับบุญสมได้พบกับละเมียนซึ่งเพิ่งเรียนจบเช่นกัน ทั้งคู่เกือบมีเรื่องกันอีกเช่นเคย ชาวบ้านเข้าใจว่าบุญสมแหกคุกมาจึงตะโกนขับไล่ แม้จะรู้ว่าบุญสมเป็นปลัดอำเภอ ก็ยังขับไล่อีกเนื่องจากชาวบ้านแม้จะอยู่ภายใต้อำนาจของนายทองคำแต่ก็ใช้ชีวิตได้ปกติ เมื่อมีคนต่อต้านนายทองคำเข้ามาพวกตนจะเดือดร้อน ละเมียนเองก็ยิ่งรังเกียจและไม่ไว้ใจ…ทองดียุละไมให้นำขบวนชาวบ้านมาประท้วง…ธนูซึ่งทราบข่าวจึงมาสังเกตการณ์ แต่กลับถูกลูกหลงไปด้วย บุญสมและธนูหลุดพ้นมาได้อย่างทุลักทุเล และสะบักสะบอมพอกัน ธนูนั้นรู้เรื่องราวของบุญสมมานาน ผิดกับบุญสมที่รู้เพียงว่าธนูเป็นปลัดอาวุโส (ซึ่งละไมเรียกใหม่เป็น “ปลัดแก่”) และสรุปเอาเองตามประสาคนใจร้อนว่าธนูก็คงเหมือนกับข้าราชการส่วนใหญ่ในอำเภอโพธิ์ทอง ที่ก้มหัวให้อิทธิพลของนายทองคำ ส่วนธนูก็นึกขวางความพยศของบุญสม อีกทั้งตัวเขาเองก็ไม่อาจบอกความจริงกับใครได้ว่าเขามีแผนจะจัดการกับนายทองคำอย่างไร ทั้งคู่จึงดูจะไม่กินเส้นกันนัก โดยเฉพาะประการสำคัญบุญสมทะนงในฝีมือมวยคาดเชือกของตนยิ่งนัก แต่เมื่อต้องปะทะกับธนูด้วยความวู่วามใจร้อน ธนูกลับสามารถใช้ท่ามวยเดียวกันต้านทาน และแก้ทางได้ยิ่งทำให้บุญสมหงุดหงิดยิ่งขึ้น

นายทองคำพอใจมากที่เห็นธนูสามารถต่อสู้กับบุญสมได้ จึงชื่นชม และให้รางวัลธนู บุญสมยิ่งไม่เข้าใจธนู ทั้งสองจึงเหมือนเป็นศัตรูกันโดยปริยาย … ส่วนนายทองคำยิ่งนับวันยิ่งพอใจในฝีมือ และความฉลาดของธนูมาก จึงพยายามผูกมัดไว้โดยจะยก ศรีไพร ลูกสาวคนเล็กให้แต่งงานด้วย ซึ่งเป็นที่พอใจของศรีไพรมาก เพราะหลงรักธนูตั้งแต่แรกเห็น เนื่องจากดูดีกว่าชายหนุ่มทุกคนในอำเภอโพธิ์ทอง ซ้ำยังมีตำแหน่งใหญ่โตอีกต่างหาก ธนูต้องกล้ำกลืนสนิทสนมด้วย แต่ไม่ยอมแต่งงานโดยอ้างเหตุผลว่าปีนี้เป็นปีชง และอาจจะชงไปอีก2-3ปี จึงขอศึกษาดูใจกันไปพลางๆ ทำให้ศรีไพรเป็นปลื้มเที่ยวประกาศไปทั่วอำเภอโพธิ์ทอง และอำเภอใกล้เคียง ละไมไม่รู้ว่าเหตุการณ์นี้ทำไม ทำให้ตัวเองรู้สึกหงุดหงิดเอามากๆ และประชดประชันแดกดันธนูบ่อยครั้งที่พบหน้า ธนูซึ่งแอบพอใจละไมอยู่ ก็คอยหาโอกาสมาให้เห็นหน้า แต่ก็ต้องกลายเป็นการปะทะคารมทุกครั้งไป ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างไม่ได้รอดพ้นสายตาของทองดี ทองดีรีบหาแพะมารับบาปว่าเป็นฆาตกรฆ่าพ่อแม่ละไม เพื่อให้ละไมยอมแต่งงานตามสัญญา

ด้านบุญสมก็ชอบละเมียนมาตั้งแต่วัยรุ่น แต่ด้วยความบุ่มบ่ามใจร้อน ละเมียนจึงเกลียดบุญสมเพราะทำเรื่องเดือดร้อนจนตัวบุญสมเองต้องติดคุก ทำให้แม่ต้องลำบากแทบล้มประดาตาย ทั้งยังต้องตกเป็นทาสยาเสพติดของนายทองคำ …บุญสมพยายามปรับความเข้าใจ แต่ก็ต้องหงายเงิบกลับไปทุกครั้ง … นอกจากนี้บุคลิกห้าวๆของบุญสมก็เป็นที่ต้องตาต้องใจ ศรีวรรณ ลูกสาวคนโตของทองคำ เรื่องนี้ทำให้ทองคำหงุดหงิดใจมาก ประกาศตัดเป็นตัดตายหากศรีวรรณไม่เลิกชอบบุญสม แต่ศรีวรรณก็ประกาศเช่นกันว่า ถ้าพ่อขืนขัดขวางตน…ตนจะพาบุญสมหนี ทำให้ทองคำหนักใจมาก … หากก็ยังใจชื้นอยู่นิดนึงเมื่อรู้ว่าบุญสมไม่ชอบศรีวรรณ

ละเมียนให้สติละไม ไม่รู้สึกเอะใจบ้างหรือว่าทำไมอยู่ดีๆ ถึงจับคนร้ายได้อย่างง่ายดาย ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่มีวี่แววเลย แถมยังทิ้งข้อคลางแคงใจให้อีกว่า ฆาตกรตัวจริงอาจจะเป็นผู้ที่ใกล้ชิดละไม และละไมไว้ใจที่สุด ทำให้ละไมต้องเก็บมาครุ่นคิด อีกทั้งพฤติกรรมหลังๆของทองดีเปลี่ยนไป จากที่เคยสุภาพเอาใจมาเป็นหงุดหงิด บางครั้งเผลอทวงบุญคุณ ซึ่งเหตุการณ์เหล่านี้ ละไมมองข้ามไปหมด ถ้าไม่มีธนูแทรกซึมเข้ามาในใจทีละนิด แม้กระนั้นละไมก็ยังไม่ยอมรับความรู้สึกของตัวเอง

ต่อมาครูจรัลครูมวยของบุญสม และทองดี ถูกทองดีลวงไปฆ่า เพราะไม่ยอมบอกที่ซ่อนตำราวิชามวยคาดเชือกที่มีท่าไม้ตายพิเศษให้ ขณะเดียวกันทองก้อนนักมวยคาดเชือกฝีมือเยี่ยมที่เคยติดคุกอยู่กับบุญสมจนชอบพออัธยาศัยกันก็ถูกปล่อยตัว ทองก้อนพา กรองแก้ว ลูกสาวคนเดียวมาที่อำเภอโพธิ์ทองนี้ด้วย กรองแก้วหลงรักธนูมานานทำให้ศรีไพรไม่พอใจอย่างมาก เพราะกรองแก้วซึ่งฝึกวิชามวยจากพ่อเช่นเดียวกันก็ไม่เกรงกลัว…ธนูเริ่มถูกกดดัน เพราะทุกอย่างบีบคั้นไปหมด ละไมทำท่าจะเข้าพิธีแต่งงานกับทองดีตามสัญญา(จับคนร้ายได้) ปลัดบุญสมดีใจที่ได้พบกับทองก้อนอีกครั้ง ก่อนที่ทองก้อนจะรู้ว่าปลัดบุญสมคือศิษย์มวยคาดเชือกของครูจรัลซึ่งเป็นเพื่อนรักของตนที่เรียนมวยคาดเชือกมาด้วยกัน ทองก้อนและกรองแก้วได้เข้าไปพักอยู่บ้านหลังน้อยๆของครูจรัลแทน แต่ก็ไม่เคยเผยตัวตนที่แท้จริงว่าเป็นมวยคาดเชือก ทองก้อนพยายามหาตำราท่าไม้ตายมวยคาดเชือกที่ตนฝากไว้กับครูจรัลก่อนที่จะติดคุกแต่ก็หาไม่พบ หลายคนสงสัยว่าทองก้อนพยายามจะรื้อค้นอะไร แต่ทองก้อนไม่ยอมบอกกลับทำตัวไร้สาระเหมือนคนไม่เต็มไปวันๆ

ทองดีมาทวงสัญญาขอแต่งงานกลางตลาดน้ำ โดยจัดพิธียิ่งใหญ่หรูหรา มีแขกผู้ใหญ่มากมาย เพื่อไม่ให้ละไมปฏิเสธได้ นั่นคือจัดเวลากลางคืน ใช้ไฟประดับประดาพื้นน้ำสว่างไสว เรือแต่ละลำที่มาร่วมงานทำเป็นเรือดอกกุหลาบ…ทุกคนพุ่งความสนใจไปที่ 2 หนุ่มสาว ละไมรู้สึกอึดอัดแทนที่จะตื่นเต้นยินดี แต่เมื่อกวาดตาไปสบกับดวงตาเหมือนจะเยาะเย้ยของธนูซึ่งตามนายทองคำมาด้วย ด้วยทิฐิมานะ ละไมจึงรับการขอแต่งงานทันที ธนูกลับไปด้วยความผิดหวัง ขณะที่ทองดีให้จุดพลุกลางแม่น้ำเฉลิมฉลอง ละไมเองก็ใจหายวาบ

คืนนั้นละไมนอนร้องไห้ไว้อาลัยให้กับการตัดสินใจของตัวเอง ละเมียนตั้งใจจะมาต่อว่าแต่พอเห็นอาการของพี่สาวก็แปลกใจ ละไมสารภาพออกมาด้วยความอัดอั้นตันใจในที่สุดว่า ตนไม่ได้รักทองดี แต่ทุกสิ่งทุกอย่างก็สายไปเสียแล้ว เพราะตนได้รับปากต่อหน้าผู้ใหญ่ทุกคนในโพธิ์ทองไปแล้ว ละเมียน บอกว่ายังมีทางแก้ นั่นคือถ้าหากพิสูจน์ได้ว่าพวกทองดีเป็นคนฆ่าพ่อแม่ของเรา…ละไมก็สามารถกลับคำ แถมยังเอาตัวการเข้าคุกได้ ละไมตกใจกับเรื่องใหม่ที่ได้รับรู้ วันรุ่งขึ้นละเมียนพาละไมไปพบครอบครัวของแพะ เพื่อยืนยันเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ปรากฏว่าครอบครัวแพะถูกสังหารหมด ละไมทั้งแค้นใจ และเจ็บใจตัวเองที่หลงเชื่อทองดี และหันมาปรับความเข้าใจกับน้องสาว และสัญญากันว่าจะเปิดโปงความชั่วของทองดีและหมู่มวล ทองดีสงสัยในความหมางเมินของละไม จึงรวบรัดหาฤกษ์แต่งงานมา ละไมอ้างว่ายังไม่พร้อม ทองดีพยายามรวมรัด แต่ธนูก็มาช่วยไว้ได้ ละไมเริ่มมองธนูดีขึ้น แต่ก็ยังอดประชดประชันไม่ได้ เพราะเห็นตำตาว่าธนูสนิทกับศรีไพรและกรองแก้ว ธนูก็อดกวนประสาทละไมไม่ได้เช่นเคย

ศรีไพร และศรีวรรณสองศรีพี่น้องด้วยสัญชาติญาณรู้ว่าละไม และละเมียนคือศัตรูหัวใจ จึงช่วยกันคิดอุบายหลอกให้ละไมกับละเมียนไปช่วยชาวบ้านที่ถูกโคลนถล่ม แล้วให้ลูกน้องของนายทองคำฉุดขึ้นเรือแยกกันไปคนละทาง แป๊ะชอง ตาแก่ใบ้ที่ชอบมาอาศัยนอนแถวบ้านละไมเห็นเข้าเลยรีบมาบอกข่าวธนูกับปลัดบุญสม ทั้งสองคนตามไปช่วยได้ไว้ทัน ระหว่างทางหลังจากช่วยละเมียนไว้ได้ เรือที่ธนูขับมาเกิดเสีย และฝนตกลงมาอย่างหนัก ธนูพาละไมไปหลบที่กระท่อมร้างริมน้ำ ละไมจินตนาการไปว่าติดฝนในกระท่อมอย่างนี้ธนูอาจฉวยโอกาสล่วงเกินเธอก็ได้เหมือนในนิยายที่ เธออ่าน ทำให้คืนนั้นละไมไม่ยอมให้ธนูเข้าใกล้เธอเด็ดขาด ทั้งๆที่ละไมกลัวผีจะแย่ ขณะที่ปลัดบุญสมต้องไสเรือเข้าใต้เงาไม้ใหญ่ริมคลองสายเล็กๆ บุญสมถอดเสื้อแจ็คเก็ตของตัวเองออกบังฝนให้ละเมียนเผยให้เห็นรอยแผลเป็นที่หน้าอกซ้ายของบุญสมซึ่งถูกดอกไม้ไฟจากฝีมือของเธอ ทำให้ละเมียนรู้สึกผิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก นับจากนั้นทำให้ละเมียนรู้สึกไว้ใจบุญสมมากขึ้น นับเป็นคืนที่ชุลมุนวุ่นวายของคนสองคู่

ต่อมาทองคำจับได้ว่าธนูคือหนอนบ่อนไส้ จึงสั่งกำจัด แต่ธนูใช้วิชาความรู้ที่สั่งสมมาทั้งทางที่ครู(ทองก้อน) เคยสอน จากครูพักลักจำวิชาของจรัล และจากตำราพยัคฆ์ดำเท่าที่เหลืออยู่เอาตัวรอดได้ และเมื่อความจริงเปิดเผย ธนูก็กวาดล้างขบวนการทุจริตต่างๆของทองคำเต็มที่

ธนูสั่งให้บุญสม และผู้กองเพชรนำกำลังเข้าดักจับของเถื่อนล็อตใหญ่ท่ามกลางความประหลาดใจของบุญสม ถึงแม้จะสาวถึงตัวบงการซึ่งก็คือนายทองคำ และทองดีไม่ได้ แต่ก็ทำให้บุญสมรู้ว่าเสือยิ่งได้ออกจากคุก และมาทำงานผิดกฎหมายให้กับนายทองคำ ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างไม่มีใครเกรงกลัวใคร ปลัดบุญสมใช้เพลงมวยคาดเชือกเข้ามาต่อกรกับลูกน้องของนายทองคำ จนพลาดถูกทองดีใช้ปืนยิงใส่ได้รับบาดเจ็บ และทุกคนได้เห็นฝีมือทางมวยคาดเชือกของทองก้อนชายแก่แสนเพี้ยนอย่างเต็มตาว่ามีฝีมือมากแค่ไหน รวมทั้งฝีมือมวยคาดเชือกอันร้ายกาจของธนูด้วย โดยไม่มีใครสังเกตว่าทองก้อนถึงกับชะงักงันเมื่อเจอธนู และทำท่าจะทัก หากแต่ธนูถลึงตาห้ามไว้ แต่ด้วยความที่ดูเป็นคนเรื่อยเปื่อย ท่ามวยของเขาจึงคล้ายแนวไอ้หนุ่มหมัดเมา ทว่าพิษสงร้ายกาจ ธนูได้ช่วยทองก้อนไล่คนร้ายหนีไปได้ ละเมียนดูแลพยาบาลอาการบาดเจ็บของปลัดบุญสม ทำให้ทั้งสองคนใกล้ชิดกันมากขึ้นจนทำให้ศรีวรรณโกรธ และริษยาจนเลือดขึ้นหน้าที่กำจัดละเมียนไม่สำเร็จ ศรีวรรณใช้วิธีมารยาสารพัดเพื่อให้ละเมียนกับปลัดบุญสมผิดใจกันอยู่เนืองๆ จนปลัดบุญสมต้องตามง้องอนละเมียนอยู่เนืองๆเช่นกัน ศรีไพรเองก็พยายามป่วนความสัมพันธ์ของธนูกับละไม และกรองแก้ว จนละไมเบื่อที่จะต่อกร เลยสั่งให้ธนูอย่ามาที่ร้านของเธออีก แต่ธนูไม่ยอมละความพยายาม เขาหาเรื่องที่จะมาที่ร้านของละไมทุกวิถีทาง แม้จะต้องทำอะไร ที่มันตลกหลุดโลกก็ตาม ซึ่งเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในสายตาของกรองแก้วตลอดกรองแก้วรู้สึกเศร้า และเจ็บปวดที่รู้ว่าแท้จริงแล้วธนูรักละไม

ปลัดบุญสมตั้งชมรมอนุรักษ์กีฬาไทยขึ้น เพื่อให้เด็กๆและวัยรุ่น ได้ใช้เวลาว่างมาทำกิจกรรมที่มีประโยชน์ดีกว่าไปยุ่งกับสิ่งมอมเมาที่นายทองคำปรนเปรอให้ ปลัดบุญสมสอนมวยคาดเชือกตามศาสตร์ของไทยโบราณ โดยมีทองก้อนมาช่วยสอนด้วยความเต็มใจ ลูกศิษย์สองคนแรกคือ ละเมียนและ สตางค์ เด็กกำพร้าที่พ่อแม่ถูกยิงตายจากการช่วยตำรวจจับผู้ร้าย และละไมเอามาเลี้ยงโดยให้เรียกตนว่าแม่ และเรียกละเมียนว่าพี่ การเปิดชมรมของปลัดบุญสมยิ่งทำให้นายทองคำรู้สึกขัดใจต่อการกระทำของปลัดบุญสมเป็นอย่างมาก บุญสมเองยังไม่ไว้ใจธนูนัก โดยเฉพาะธนูเรียกบุญสมมาตำหนิที่ทำอะไรข้ามหน้าข้ามตา…ไม่ขออนุญาตตน ทำให้ทั้งสองเริ่มเป็นไม้เบื่อไม้เมาปะทะกันอีก หนึ่งในวิชาที่ทองก้อนมาช่วยสอนให้ชมรมอนุรักษ์ฯของบุญสมเพื่อให้มีความคล่องแคล่วว่องไวดุจลิงลม สามารถต่อกรหลบหลีกยามต้องผจญกับอาวุธปืนของเหล่าร้ายได้ คือ “วานรกวนสมุทร” ปลัดบุญสมตั้งใจฝึกท่า “วานรกวนสมุทร” อย่างเอาจริงเอาจัง ทองก้อนบอกกับบุญสมว่าแม่ไม้พิเศษของตนนั้นยังไม่สมบูรณ์เท่ากับตำราที่ตนได้ฝากครูจรัลไว้ ซึ่งเป็นตำราที่ช้าง หรือ ช้างสารด่านพญายมศิษย์รุ่นน้องของเขาซึ่งเป็นยอดมวยคาดเชือกที่เก่งที่สุดแห่งยุคเป็นผู้คิดค้น และเขียนไว้ ตำราส่วนที่ทองก้อนได้มามีเพียงครึ่งเล่มอีกครึ่งหนึ่งนั้นได้หายสาบสูญไป ซึ่งทั้งหมดนี้ไม่ได้รอดพ้นสายตาของธนูที่คอยจับตาตลอดเวลา

นายทองคำมีกำลังเสริมอีกคนคือ เจอร์ราร์ด ฆาตกรต่อเนื่องชาวยุโรปที่หนีคดีมาอยู่เมืองไทย เจอร์ราร์ดมีนิสัยโหดเหี้ยมชอบการต่อสู้ และถนัดการใช้มีดสารพัด ชนิดฆ่าหั่นศพคนมาแล้วนับไม่ถ้วน เสือยิ่งเป็นคนพามารู้จักกับนายทองคำ เจอร์ราร์ดยินดีจะทำงานให้นายทองคำด้วยการขอแลกกับที่ซุกหัวนอนระหว่างหนีคดี และเขาขอฝึกมวยคาดเชือกจากเสือยิ่งด้วย เจอร์ราร์ดพัฒนาเอามีดเล็กๆซ่อนในผ้าคาดเชือกใช้ต่างสนับมือเมื่อฆ่าคนด้วยหมัดติดคม ปลัดบุญสมบังคับให้พุด และ เผือก ลูกน้องที่ติดตามพุดอยู่ไม่ห่างออกจากการทำงานกับนายทองคำ เพราะไม่อยากให้ถลำลึกทำงานกับคนชั่วไปมากกว่านี้ ทั้งสองถูกทำร้ายปางตาย แต่ธนูซึ่งบังเอิญมาพบเหตุการณ์ช่วยไว้ได้ ทองคำโกรธมากเรียกธนูให้ไปพบเพื่อต่อว่า แต่ธนูไม่ไป นายทองคำโกรธจนควันออกหูที่โดนทรยศ โดนหักหน้าจึงส่งคนไปลอบทำร้าย แต่ธนูก็สั่งสอนจนต้องคลานกลับไป ทองดีอาสาพาพรรคพวกอันธพาลไปเผาบ้านธนูในคืนนั้น ธนูซึ่งกำลังหลับสบายแทบเอาชีวิตไม่รอด และสิ่งที่ทำร้ายจิตใจที่สุดคือทั้งมอเตอร์ไซค์คู่ใจ และจักรยานประจำตำแหน่งต้องมอดไหม้กลายเป็นเศษเหล็ก แถมยังถูกโทรศัพท์ลึกลับขู่เอาชีวิต บุญสม ทองก้อน และชาวบ้านมาช่วยกันสร้างบ้านให้ใหม่โดยกรองแก้วเป็นแม่แรงใหญ่ จึงถูกละไมโขกค่าวัสดุก่อสร้างจนแทบจะเลิกสร้างบ้าน แล้วไปอยู่ใต้ต้นไม้แทน หลังจากนั้นความสัมพันธ์ระหว่างบุญสม และธนูค่อยกระเตื้องขึ้น แต่ยังมีแอ๊บวางท่าใส่กันอยู่

กิจกรรมของปลัดบุญสมเติมโตขึ้นเรื่อยๆ พร้อมๆกับความรักระหว่างปลัดบุญสม กับละเมียนที่ งอกงามขึ้น ท่ามกลางการขวางหูขวางตาของละไมที่ไม่พอใจนัก แต่ก็ถูกธนูกระแนะกระแหนว่าอิจฉาน้อง ละไมโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ธนูจึงแนะนำให้ละไมรีบแต่งงานกับทองดี เพราะทองดีรักละไมมาก เลยถูกละไมด่ากลับ พร้อมทั้งทวงค่าจักรยานที่ถูกไฟไหม้ไป ผลงานของปลัดบุญสมเริ่มเป็นที่ยอมรับของชาวบ้าน นายทองคำพยายามทุกวิถีทางที่จะขัดขวาง เช่น มีการสวมรอยโดยทองดีเอาคนบุกเข้ามาป่วนในงานวัดประจำปีซึ่งเป็นงานใหญ่ของอำเภอ โดยใช้นักมวยคาดเชือก เพื่อให้ชาวบ้านเข้าใจผิดว่าเป็นวัยรุ่นที่อยู่ในชมรมของปลัดบุญสม ซึ่งในงานมีการจัดประลองมวยคาดเชือกกันอยู่พอดี แต่ธนูจับได้ว่าคนที่มาป่วนเป็นคนนอกพื้นที่ และทองก้อนยืนยันว่าวิชามวยคาดเชือกของผู้ที่มาป่วนไม่ใช่ลูกศิษย์ของตนแน่นอน

ระยะหลังๆมานี้บุญสมเริ่มสงสัยพฤติกรรมของทองก้อนที่มักเผลอตัวยกย่องธนูจนผิดวิสัยคนอย่างเขา แต่เมื่อถามทองก้อนๆก็แถไปได้ข้างๆคู นายทองคำเจรจาขอซื้อตลาดริมน้ำ รวมถึงปั๊มน้ำมันจากละไม แต่ละไมไม่ยอมขาย เพราะต้องการสงวนไว้ให้ชาวบ้านที่อยู่มาเก่าแก่ได้ทำกินและอยู่อาศัย อีกทั้งปลัดบุญสมกำลังพัฒนาสถานที่แห่งนี้ให้เป็นตลาดน้ำให้นักท่องเที่ยวเข้ามาชม แต่เหตุผลที่ลึกไปกว่านั้นก็คือกิจการนี้ทำกำไรให้เธอปีละมากๆ (ตามนิสัยงกของละไม) ทองคำจึงยุทองดีให้รวบรัดละไมเสีย ซึ่งจะเป็นการผูกขาดธุรกิจในอำเภอโพธิ์ทองทั้งหมด ทองดีซึ่งเคยพยายามมาแล้ว แต่ฟาล์ว เมื่อได้แรงสนับสนุนของพ่ออย่างเต็มที่จึงพยายามอีก โดยใช้ทุกวิถีทางเท่าที่จะหาได้ในโลกนี้ ไม่ว่าจะใช้คารม(เชยๆ) คุกคาม ความจริงใจ ดักฉุด จนถึงกระทั่งน้ำมันพราย แต่ผลที่ได้รับอย่างดีที่สุดก็เกือบจะสำเร็จ แต่เพราะถูกขัดขวางตลอดจากธนู

นายทองคำรู้สึกว่าธนู และปลัดบุญสมเป็นอันตรายมากขึ้น จึงเดินเรื่องใช้เส้นจากส่วนกลาง สั่งย้ายทั้งสองออกไป แต่ก็น่าแปลกที่ทั้งสองก็เหนียวพอตัว เพราะจะมีอีกคำสั่งตามมายับยั้งเสียทุกครั้งทำให้ทองคำสงสัยว่าใครกันที่มีอิทธิพลมากไปกว่าเขา ซึ่งเหตุการณ์เหล่านั้นทำให้บุญสมสงสัยธนูเหมือนกันว่าเขาเป็นใครกันแน่…เมื่อถามทองก้อน…ทองก้อนก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ ธนูได้รับแจ้งมาอีกว่าจะมีการขนของผิดกฎหมาย จึงแจ้งนายอำเภอปรีชา และผู้กองเพชร ทั้งสองซักไซ้ถึงหลักฐาน แต่ธนูไม่สามารถยืนยันได้ ปลัดบุญสมบอกธนูว่าถ้าเครื่องแบบข้าราชการที่สวมอยู่มันทำประโยชน์สุขอะไรให้กับแผ่นดิน และประชาชนอันเป็นที่รักไม่ได้ เขาก็จะไม่ขอสวมมันอีกต่อไป คืนนั้นบุญสมโดยความเห็นชอบทองก้อนจึงจัดกำลังกองโจรออกปล้นของผิดกฎหมายของนายทองคำ แล้วมากองที่หน้าสถานีตำรวจ พร้อมกับลูกน้องบางส่วนของนายทองคำที่จับมาได้ เพื่อเป็นการบอกให้ทุกคนรับรู้ แต่ภารกิจครั้งนี้นอกจากจะทำให้ถูกธนูตำหนิแล้ว ปลัดบุญสมต้องบาดเจ็บหนักด้วย เพราะยังเรียนท่าไม้ตายอย่างจงอางพ่นพิษ, พิชิตราชสีห์, ธรณีพ่าย, จากทองก้อนไม่สำเร็จ แถมต้องต่อสู้กับทองดี และเสือยิ่งที่ได้วิชาแม่ไม้จากตำราพยัคฆ์ดำจากนายทองคำที่เก็บไว้ เสือยิ่งฝึกวิชาจนมีฝีไม้ลายมือในมวยคาดเชือกอย่างหาตัวจับยาก แถมมีไม้ตายที่ออกไปในทางโหด เพราะตั้งใจจะสังหารคู่ชกอย่างโหดเหี้ยม ซึ่งวิชามารเหล่านี้เสือยิ่งได้ถ่ายทอดให้ทองดีเพื่อใช้จัดการกับพวกธนู และบุญสมให้ได้ ละเมียนซึ่งถอดใจจาก บุญสมแล้ว ก็ยังมาแอบดูแลด้วยความเป็นห่วง โดยที่ไม่ให้บุญสมรู้ตัว แต่บุญสมก็รู้จนได้ ทำให้ปลัดบุญสมซึ้งน้ำใจของละเมียนมากขึ้น ธนู บุญสมโดนตั้งกรรมการสอบสวน โดยบุญสมในฐานะทำตัวเป็นพวกนอกกฎหมายเสียเอง ส่วนธนูในฐานะเป็นปลัดอาวุโสเสียเปล่า แต่กลับปล่อยให้เหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้น ละไม และละเมียนจึงนำชาวบ้านมาให้กำลังใจทั้งสองคน ธนูซาบซึ้งในน้ำใจละไม แต่ละไมบอกว่าตนมาให้กำลังใจบุญสม …ธนูไม่เกี่ยว

ทองคำวางแผนกำจัดคนทั้งคู่ โดยเริ่มจากวางแผนยัดยาเสพติดให้บุญสมก่อน ทุกคนเสียใจมากที่ปลัดบุญสมโดนคดียาเสพติดอย่างไม่….

นำแสดงโดย: 1. เคลลี่ ธนะพัฒน์ แสดงเป็น ธนู (ปลัดอาวุโส)

2. อคัมย์สิริ สุวรรณศุข “ ละไม

3. มิกค์ ทองระย้า “ บุญสม (ปลัด)

4. เมลดา สุศรี “ ละเมียน

5. กฤษฎา สุภาพพร้อม “ ทองดี

6. ปราณวรินทร์ ปามี “ ศรีวรรณ

7. กชกร ส่งแสงเติม “ ศรีไพร

8. ดาริน ดารากานต์ “ กรองแก้ว

9. ฐาปกรณ์ ดิษยนันทน์ “ เดชา

10. เล็ก ไอศูรย์ “ ทองคำ

11. กาญจนาพร ปลอดภัย “ จวง

12. ปิยะ ตระกูลราษฎร์ “ นายอำเภอปรีชา

13. สมชาย ศักดิกุล “ ทองก้อน

14. สุรบดินทร์ สมบัติเจริญ “ พุด

15. อิทธิกร สาธุธรรม “ ยอด

16. ฉัตรมงคล บำเพ็ญ “ เสือยิ่ง

17. ภูบดินทร์ ภู่สุวรรณ “ ผู้กองเพชร

18. วชิรา เพิ่มสุริยา “ เบียบ

19. เด่น ดอกประดู่ “ แป๊ะชอง

20. ต๋อง ชวนชื่น “ เผือก

21. จิรายุ ขุนรักษ์ “ สตางค์

22. พรรณี โต๊ะนายี “ จี

23. วิชัย นิ่มสกุล “ สมุนซ้าย

24. เสกสรรค์ รอดประเสริฐ “ น้าชิ้น

นักแสดงรับเชิญ

25. ขาวผ่อง สิทธิชูชัย “ ครูจรัล

26. รอน สมูเรนเบิร์ก “ เจอร์ราร์ด

ผู้ประพันธ์: บัณฑิต ฤทธิ์ถกล
บทโทรทัศน์: สถาพร สุชาติ
ผู้กำกับ: วิชัย นิ่มสกุล
ผู้ผลิต: สยม สังวริบุตร

•