พิรุณพร่ำรัก ชามินต์(อมีนา กูล)เป็นเด็กกำพร้าและได้รับการอุปการะทุนการศึกษานักเรียนแพทย์จากตระกูลชานซึ่งเป็นหนึ่งในสิบตระกูลใหญ่แห่งเกาะฮ่องกง หลังจากเรียนจบชามินต์ก็เข้าทำงานเป็นแพทย์ในโรงพยาบาลของตระกูลชาน ทุกๆวันหลังเลิกงาน ชามินต์จะเดินจากโรงพยาบาลเพื่อกลับแมนชั่นที่พักซึ่งอยู่ไม่ไกลนักและวันนี้ก็เป็นเช่นทุกวัน แต่มีบางสิ่งที่ไม่เหมือนเดิม ... ชามินต์ได้พบกับชายหนุ่มแปลกหน้าคน นึงนอนสลบเนื้อตัวเปียกปอนอยู่ในตรอกข้างทางและเธอได้ตัดสินใจพาเขากลับไปที่แมนชั่นของเธอ เมื่อตรวจดูอาการชามินต์พบว่าตามร่างกายของเขามีรอยฟกช้ำจากการถูกทำร้ายและ เขามีอาการไข้ขึ้นสูง เธอจึงให้การดูแลจนเขาหายไข้และเมื่อฟื้นขึ้นมาจึงพบว่าเขาจำอะไรไม่ ได้เลยแม้แต่เรื่องที่เกี่ยวกับตัวเอง ชามินต์ตั้งชื่อให้เขาว่า โลแกน(ธนิน มนูญศิลป์) เมื่ออยู่ในที่พักโลแกนเป็นชายหนุ่มที่ร่าเริงสดใส ขี้เล่นซึ่งแตกต่างกับชามินต์สิ้นเชิง ชามินต์ พยายามซักถามถึงที่มาของโลแกนเพื่อหาทางพาเขากลับไปส่งบ้าน แต่โลแกนก็จำอะไรไม่ได้สักอย่าง มีเพียงอย่างเดียวที่เขารู้สึกก็คือเขาไม่ชอบโรงพยาบาลโดยไม่รู้เหตุผลว่าทำไม ดังนั้นเมื่อชามินต์ต้องการให้เขาไปตรวจที่โรงพยาบาลโลแกนจึงปฏิเสธหัวชนฝาจนชามินต์ยอมแพ้ และให้เขาพักอยู่กับเธอในช่วงแรกไปก่อนจนกว่าจะจำอะไรได้ แม้ชามินต์จะเป็นคนไว้ตัวและดูเย็นชาแต่ความเอาใจใส่ที่เธอมีต่อโลแกนทำให้เขาประทับใจ โลแกนจึงพยายามที่จะตอบแทนเธอด้วยการทำอาหารเช้าและเย็นให้ คอยปลุกเธอให้ตื่นไปทำงาน ทำตัวเป็นหมาหงอยในยามที่เธอหงุดหงิดและอารมณ์เสีย แถมวันไหนอุตุนิยมพยากรณ์ว่าจะมีฝนตก โลแกนก็จะกางร่มเดินไปรอรับเธอที่หน้าโรงพยาบาลทุกครั้ง ขณะที่ชามนต์เองแม้จะตั้งกำแพงไม่สนใจผู้ชาย คนไหน มีเพียงเดนนิส(วฤษฎิ์ ศิริสันธนะ)หมอหนุ่มลูกชายเจ้าของโรงพยาบาลที่เธอทำงานเท่านั้นที่ชามินต์แอบสนใจโดยที่เดนนิสไม่รู้ตัว…