นางชฎา ที่งานสวดศพของ “ใครบางคน” เสียงบรรเลงวงปี่พาทย์ดังแทรกเสียงพระสวด ไม่มีใครรู้ว่าเสียงนั้นดังมาจากที่แห่งใด จนกระทั่งปรากฎร่างนางรำร่ายรำอ่อนช้อย ริมฝีปากขาวซีดแสยะยิ้มจนปากฉีกถึงหู เลือดสีแดงสดเอ่อท่วมดวงตาวาวโรจน์ที่กำลังจ้องมองชมพูและกลุ่มเพื่อน แล้วประกาศก้องว่า กูจะตามเอาคืนพวกมึงทุกคน !!! สองปีก่อนหน้า ในงานประจำปีของมหาวิทยาลัย ริลณี และ ชมพู สองสาวดาวเด่น แห่งชมรมนาฎศิลป์ ต้องรำเปิดงานคู่กัน โดยริลณีเป็นตัวพระ และ ชมพูเป็นตัวนาง การรำของทั้งสองเป็นที่จับตามองของคนทั้งมหาวิทยาลัย เพราะความสวยของทั้งคู่ที่เลื่องลือไปทั่ว โดยเฉพาะ ริลณี ที่สวยราวกับนางในวรรณคดี ซึ่งความสวยนี่เองที่ทำให้ริลณีถูกสาวๆในมหาวิทยาลัยหมั่นไส้ อิจฉา รวมไปถึงกลั่นแกล้งอยู่เสมอๆ แต่ริลณีไม่ได้สนใจ เพราะชีวิตเด็กกำพร้าที่ต้องดิ้นรนหาเงินเรียนหนังสือเอง ทำให้ริลณีต้องปากกัดตีนถีบ ทำทุกอย่าง แม้แต่ไปรับจ้างรำโชว์ที่ร้านอาหารเวลากลางคืน…