บทชีวิต คือบทละครที่สวรรค์กำหนด ได้บทที่เหี้ยมโหด เฝ้าโทษตัวเองก่อนจากหากได้ลา ปัญหาฉันคงทุเลาเพียงได้สบตาทุกข์คงบรรเทาคำว่ารักคงยังไม่พอ (ก็คงยังไม่พอ) เธอคงไม่รับฟังรักคงยังไม่พอ (ก็คงยังไม่พอ) แต่อยากจะขอได้พบได้พูดให้เธอเข้าใจ ให้รู้ในใจยังรักเธออยู่แต่กลัวจะซ้ำเติมทุกข์ให้เธอเจ็บช้ำ เพราะรักคงยังไม่พอหมดความหมาย แต่บทแสดงยังหายใจอยู่ ถูกคนลบหลู่ บาดใจทุกวันปิดฉากไปเสียดีกว่า แสดงเป็นคนไร้ค่า อาจมีสักวันเข้าใจมากกว่านี้คำว่ารักคงยังไม่พอ (ก็คงยังไม่พอ) เธอคงไม่รับฟังรักคงยังไม่พอ (ก็คงยังไม่พอ) แต่อยากจะขอได้พบได้พูดให้เธอเข้าใจ ให้รู้ในใจยังรักเธออยู่แต่กลัวจะซ้ำเติมทุกข์ให้เธอเจ็บช้ำ เพราะรักคงยังไม่พอดั่งเรือใบล่องหาทิศทาง แบกภาระสุมจนเต็มลำ ติดตามไปคงไม่ถึงฝั่งดูใจดำแต่ฉันหวังดี ที่ต้องทิ้งเธอตามลำพัง ไม่อยากให้เธอต้องลำบากด้วยกันความจริงใจสื่อสารลำบาก ฝากความหมายในเพลงบางคำ เผื่อสักวันเธออาจเข้าใจเผื่อสักวันเธอให้อภัย
l 
