ชายในฝัน เงาในน้ำ เหมือนเมฆลอยอยู่ในอากาศดุจความรัก ที่ไม่เอื้อมอาจ แหวกสายธารไปใกล้ชิดกันเมฆบนฟ้าคอยตั้งเค้า เปลี่ยนรูปเงาไม่ยอมหยุดนิ่งใจของคนไหวกว่าทุกสิ่ง เปรียบปอยเมฆผกผันเพียงชั่วยามค่ำบางคืนไม่กล้าเมา แต่คืนนี้เราไม่เมาไม่ได้เพราะความรักที่พลัดพรากไป ยากเกินใจจะตัดได้ลงคงเป็นเพราะสวรรค์ไม่ส่ง นรกไม่สร้าง รักจึงจางล้างใจเหลือแต่ตัวบาดรักท่วมกาย หล่นจมลงในสายธารที่สิ้นหวังกิ่งไผ่ไหวเอน พัดไปตามกระแสลมในราตรีที่ขื่นขม โต้สายลมเพียงลำพังน้ำค้างพร่างพรู คล้ายหยั่งรู้ความอ้างว้างของราตรีที่เปราะบาง หยาดน้ำค้างต่างน้ำตาดอกไผ่บานพยานแห่งรัก บานเพื่อลาจาก เจ้าจงปล่อยวางความเข้มแข็งจะคอยเข้าข้าง ความอ่อนแอจะต้องแพ้พ่ายดอกไผ่งามเบิกบานในใจ ยังเฝ้าเก็บไว้เพื่อใครคนนั้นนานเท่าใดคงไม่สำคัญ จะคอยเติมฝันถึงวันที่ดอกไผ่บานกิ่งไผ่ไหวเอน พัดไปตามกระแสลมในราตรีที่ขื่นขม โต้สายลมเพียงลำพังน้ำค้างพร่างพรู คล้ายหยั่งรู้ความอ้างว้างของราตรีที่เปราะบาง หยาดน้ำค้างต่างน้ำตาดอกไผ่บานพยานแห่งรัก บานเพื่อลาจาก เจ้าจงปล่อยวางความเข้มแข็งจะคอยเข้าข้าง ความอ่อนแอจะต้องแพ้พ่ายดอกไผ่งามเบิกบานในใจ ยังเฝ้าเก็บไว้เพื่อใครคนนั้นนานเท่าใดคงไม่สำคัญ จะคอยเติมฝันถึงวันที่ดอกไผ่บานนานเท่าใดคงไม่สำคัญ จะคอยเติมฝันถึงวันที่ดอกไผ่บาน
l 
