บัวผันภรรยาบัวลอยนั่งน้ำตาปรอยคุยกับรูปสามีบัวลอยตัดช่องน้อยไปหลายปีทิ้งไว้แต่หนี้กับภาระทั้งนั้นกัดฟันเลี้ยงลูกน้อยมาถึงคราวคับอุราก็มาพร่ำรำพันโลกมันหมุนเร็วขึ้นทุกวันฉันตามไม่ทันแล้วพี่บัวลอยเมื่อก่อนนี้จีบกันจำได้ต้องเขียนจดหมายหากันอยู่เป็นปีแต่เมื่อวานไอ้แดงลูกพี่เพิ่งขึ้น ม.4 อยากจะมีมือถือบอกลูกเอ๊ย...ตังค์แม่มีน้อยมันบอกว่าบัตรเฟิร์สช้อยส์ผ่อนได้อย่าซื่อบื้อสุดท้ายต้องพามันไปซื้อลูกมีมือถือแม่ทำงานมือพังฉันเหนื่อย...พี่จ๋าต้องปาดน้ำตาตั้งวันละสี่ห้าครั้งเมื่อคืนไปบ่นมันเปิดเพลงเสียงดังเอ้า...ฮิปฮอปมันต้องดังถ้าไม่ดังก็ไม่โดนเด็กเอ๋ย เด็กน้อยมือถือเจ้ายังด้วยเร่งใฝ่หามีรถใช้เจ้าจะได้มีภรรยาปล่อยพ่อแม่ก้มหน้าเลี้ยงลูกโทนสุภาษิตร่วมสมัยเด็กไทยต้องจำไว้ทุกคนคอรัปชั่นคือมายากลสังคมสอนคนให้แก่งแย่งแข่งขัน...แก่งแย่งแข่งขันโลกนี้ไม่สมประกอบเพราะบางคนชอบเอาแต่ประโยชน์ส่วนตนโลกนี้มีสักกี่คนเป็นบัวหลุดพ้นดังคนชื่อบัวลอย...พี่บัวลอย...พี่บัวลอยตายในหน้าที่ฉันกลัวลูกพี่จะตายที่หน้าบ้านหนังสือมันไม่ค่อยยอมอ่านขับรถเครื่องมันบิดมาบิดไปบอกชาวบ้านด่าพ่อล่อแม่มันบอกว่าอย่าไปแคร์โหแม่...เชยบรรลัยเค้าจัดสนามแข่งแมงกะไซค์ให้ลูกหลานไปตายเป็นที่เป็นทางฉันเหนื่อย พี่จ๋าต้องปาดน้ำตาตั้งวันละสี่ห้าครั้งเมื่อวานไปบ่นว่าท่อรถเสียงดังเอ้า...รถซิ่งก็ต้องดังถ้าไม่ดังไม่สะใจอ่ะแม่...ทำใจ ทำใจ บัวผันทำใจก็แล้วกัน ทำใจ ทำใจทำใจ ทำใจ บัวผันทำใจก็แล้วกัน ทำใจ ทำใจทำใจ ทำใจ บัวผันทำใจก็แล้วกัน ทำใจ ทำใจทำใจ ทำใจ บัวผันทำใจก็แล้วกัน ทำใจ ทำใจโลกมันเปลี่ยนไปแล้ว
l 
