เคยเป็นอย่างคนที่ไม่เคยแคร์อะไรเท่าไรใครคนไหนเข้ามาก็ไม่คิดให้จัย ยังไม่เคยคิดผูกพันจนมาเจอะเธอ ตั้งแต่เราเข้ามาใกล้กันหมดใจฉันทั้งใจก็ไม่เหมือนเมื่อวานมีแต่เธอคนเดียวแต่ความสุขเรา ไม่ยืนไม่ยาวเท่าไรคนบนฟ้าเค้าไม่เป็นใจ ให้มาเจอแล้วให้ต้องลานี่มันคงเป็นคำสาปฟ้าใช่ไหมเจอคนที่ดีเมื่อไร ต้องเอา เอาไปจากฉันให้เวลาไม่นานเท่าไร ที่ได้รักแค่สายลมผ่านและที่แสนนาน คือความช้ำที่ไม่อาจจะลืมมันคงจะดี ถ้าหากเราไม่เคยพบเจอต่างไม่รู้ว่าใคร ไม่มีฉันและเธอคงไม่เจอเรื่องปวด ...ใจแต่คนบนฟ้า ก็มาทำให้เจ็บหัวใจจะให้รักทันที กับต้องมีเสียใจทำไมช่างทำกันแต่ความสุขเรา ไม่ยืนไม่ยาวเท่าไรคนบนฟ้าเค้าไม่เป็นใจ ให้มาเจอแล้วให้ต้องลานี่มันคงเป็นคำสาปฟ้าใช่ไหมเจอคนที่ดีเมื่อไร ต้องเอา เอาไปจากฉันให้เวลาไม่นานเท่าไร ที่ได้รักแค่สายลมผ่านและที่แสนนาน คือความช้ำที่ไม่อาจจะลืมนี่มันคงเป็นคำสาปฟ้าใช่ไหมเจอคนที่ดีเมื่อไร ต้องเอา เอาไปจากฉันให้เวลาไม่นานเท่าไร ที่ได้รักแค่สายลมผ่านและที่แสนนาน คือความช้ำที่ไม่อาจจะลืม
l 
