อาการเธอฟ้องมาจากสายตา ว่าทุกอย่างมันเริ่มเปลี่ยน จากวันที่ฉันได้บอกรัก ฉันเองที่ล้ำเส้นความสัมพันธ์ มันคิดไกลเกินเพื่อนกัน จนเธอทำตัวห่างกันไป จะขอให้ฉันนั้นเป็นเหมือนเดิม รู้ไหมว่าฝืนใจมากแค่ไหน ต้องคอยห้ามใจเท่าไร ไม่เคยจะทำง่ายดาย ก็บอกตรงๆ ก็คงยินยอมปล่อยใจพ่ายแพ้ อยากกลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้ว แม้ยื้อความจริงเท่าไรก็ตาม เหนื่อยทุกครั้งที่คอยห้ามใจ ฉันหลอกตัวเองให้คิดแค่เพื่อนไม่ไหว ถึงรู้ว่าตอนสุดท้าย อาจทำให้ฉันเสียเธอ ช้ำใจอย่างไงต้องรับมัน ฉันคิดกับเธอแค่เพื่อนคนนึงไม่ได้จริงๆ ไม่เคยเรียกร้องให้เธอรักคืน พอเข้าใจในที่ยืน ขอบเขตทำได้แค่แอบรัก และทุกวันนี้ก็คอยระวัง กลัวว่าเธอจะยิ่งเกลียดจนมองหน้ากันไม่ได้เลย จะขอให้ฉันนั้นเป็นเหมือนเดิม รู้ไหมว่าฝืนใจมากแค่ไหน ต้องคอยห้ามใจเท่าไร ไม่เคยจะทำง่ายดาย ก็บอกตรงๆ ก็คงยินยอมปล่อยใจพ่ายแพ้ อยากกลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้ว แม้ยื้อความจริงเท่าไรก็ตาม เหนื่อยทุกครั้งที่คอยห้ามใจ ฉันหลอกตัวเองให้คิดแค่เพื่อนไม่ไหว ถึงรู้ว่าตอนสุดท้าย อาจทำให้ฉันเสียเธอ ช้ำใจอย่างไงต้องรับมัน ฉันคิดกับเธอแค่เพื่อนคนนึงไม่ได้จริงๆ กลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้ว ยิ่งฉันยิ่งวิ่งหนีความจริงเท่าไรก็ตาม เหนื่อยทุกครั้งที่คอยห้ามใจ ฉันหลอกตัวเองให้คิดแค่เพื่อนไม่ไหว ถึงรู้ว่าตอนสุดท้าย อาจทำให้ฉันเสียเธอ ช้ำใจอย่างไงต้องรับมัน ฉันคิดกับเธอแค่เพื่อนคนนึงไม่ได้จริงๆ ฉันคิดกับเธอแค่เพื่อนคนนึงไม่ได้จริงๆ
l 
