ตอนแรกคบพบเจอ เธอบอกฉันฝันดีทุกคืน เธอไม่เคยจะลืมบอกรักฉันเบาๆ ก่อนนอน แล้ววันดีคืนดี เธอกลับทำให้มีวันคืนหม่นหมอง กับรอยน้ำตา ที่เธอพูดมาจากบอกรักเป็นบอกลา ฉันนับหนึ่งถึงเท่าไหร่ ให้ใจข่มตาให้หลับ แต่กลับหลับตาเมื่อไร ต้องฝืนใจให้ลืมเธอ นอนหลับนะหรือ มันคือการพักผ่อน เปิดเพลงก่อนนอน ก็เจอแต่เพลงช้ำใจ จะอ่านหนังสือ ยังไงก็ไม่ขึ้นใจ สิ่งที่เธอกระทำมันจำขึ้นใจ จะหลับยังไร อย่างไร (ให้ฝันดี) ชั่วเวลาข้ามคืน ฉันจะลืมเธอได้หรือเปล่า ก็ใจยังคิดเรื่องราว ที่เธอเหมือนเสแสร้งแสดง ฝันที่เคยว่าหวาน เปลี่ยนไปเป็นนิทานฝันลมๆแล้ง มันเป็นบทเรียนราคาไม่แพง ที่เรียนรู้เพียงชั่วคืน ฉันนับหนึ่งถึงเท่าไหร่ ให้ใจข่มตาให้หลับ แต่กลับหลับตาเมื่อไร ต้องฝืนใจให้ลืมเธอ นอนหลับนะหรือ มันคือการพักผ่อน เปิดเพลงก่อนนอน ก็เจอแต่เพลงช้ำใจ จะอ่านหนังสือ ยังไงก็ไม่ขึ้นใจ สิ่งที่เธอกระทำมันจำขึ้นใจ จะหลับยังไร อย่างไร (ให้ฝันดี) นอนหลับนะหรือ มันคือการพักผ่อน เปิดเพลงก่อนนอน ก็เจอแต่เพลงช้ำใจ จะอ่านหนังสือ ยังไงก็ไม่ขึ้นใจ สิ่งที่เธอกระทำมันจำขึ้นใจ จะหลับยังไร อย่างไร (ให้ฝันดี) นอนหลับนะหรือ มันคือการพักผ่อน เปิดเพลงก่อนนอน ก็เจอแต่เพลงช้ำใจ จะอ่านหนังสือ ยังไงก็ไม่ขึ้นใจ สิ่งที่เธอกระทำมันจำขึ้นใจ จะหลับยังไร อย่างไร (ให้ฝันดี)
l 
