* ร้องเพลงก็ไม่เป็นจริงๆ B (E) หลอกใครก็ไม่ลงจริงๆ E รักจริงจึงบอกไม่เป็นจริงๆ B E เป็นหรือไม่เป็นก็ควรระบายออก SOLO: /E/E/B/E/(2 ครั้ง)/E/E/ E ยืนขาสั่นทั้งกายใจตัว
เก็บความกลัวความจริงไม่อยู่ A B E มีกี่คนสนใจจ้องดู B กลัวหนวกหู กลัวเขารําคาญ E ที่ไพเราะคือเสียงดนตรี
แต่คนร้องเสียงไม่เอาถ่าน A B E เกิดกับตัวเมื่อตอนแตกพาน B เป็นมานาน แล้วยังไม่หาย F#m B F#m B E จึงออกตัว กลัวท่านจะผิดหวัง E ยืนขาสั่นทั้งตัวกายใจ
ปอดดวงไฟฉายมาตรงหน้า A B E ปอดนั้นเป็นอาการประหม่า B ทําให้ตาหูมัวท้องผูก E ปากก็ร้องพรํ่าบ่นเรื่อยไป
ไม่แน่ใจเข้าท่อนผิดถูก A B E นักเต้นรําเขาคงสนุก F#m B F#m B E อย่าเพิ่งลุกหนีไป กําลังใจน่ะสําคัญ (ซํ้า *) E ยืนขาสั่นทั้งกายใจตัว
ฝ่าความกลัว ผ่านมาครึ่งเพลง A B E เสียงดนตรีเคล้าคลอบรรเลง B เป็นบทเพลงจากคอแตกพาน E อันวิญญาณของศิลปิน
อยู่และกินนั้นยังต้องการ A B E วอนผู้ฟังคิดเป็นบุญทาน F#m B หากสงสารช่วยแผ่เมตตา F#m B E ชาติหน้าคงเสียงดี SOLO: /A E/F#m/C#m/B E/A E/F#m E/ /F#m E/C#m B/A B/B E/E B/E/
A E เสียงร้องเพลงไม่ดีไม่เด่น B E แต่ร้องเป็นเพลง น่ะดีเท่าไหร่ A G#m เสียงร้องเราไม่ค่อยเอาไหน F#m B E แต่ร้องจากใจระบายความปอดแหก E ยืนขาสั่นทั้งตัวกายใจ
เหงื่อโทรมไหลหัวใจมันปอด A B E ใกล้จบเพลงแล้วเราคงรอด B ถึงจะปอด อ้าปากร้องไป E ผิดตรงไหนคงไม่สําคัญ
แต่ตรงนั้นต้องลงให้ได้ A B E C#m ที่สําคัญนั้นท่อนสุดท้าย F#m B E ปากอยู่ที่ไมค์ ใจไปอยู่ที่ตีน (ซํ้า *, *)
l 
