มองเธออยู่นานจากมุมห่างไกลหลังห้องมุมนี้ มองเช้าจรดเย็นไม่เป็นอันเรียนได้เลย ที่นั่งข้างเธอ เธอเว้นเผื่อคนที่คุ้นที่เคย ฉันจะมีสิทธิ์นั่งมันบ้างไหม นั่งอยู่ในห้องเหมือนกัน ห่างกันไม่กี่ก้าวเดิน ดูไกลห่างเกิน ไม่มีทางได้ยิน อยากจะร้อง ร้องตะโกนให้สุดเสียง ว่าฉันชอบเธออยู่ แต่ไปไม่เคยถึงหูสักที ต่อให้ร้อง ร้องให้ตายอยู่ตรงนี้ ไม่เห็นสนใจว่ามีคนข้างหลังรออยู่ ช่วยหันมามองหน่อย เฝ้ารอสักวันเธอเหลียวกลับมองข้างหลังตรงนี้ อาจไม่ตั้งใจแค่มองผ่านตาก็พอ ให้ฉันได้พูดสักครั้งหนึ่งคำที่ฉันเฝ้ารอ รอจนท้อ ช่วยรู้ตัวสักที นั่งอยู่ในห้องเหมือนกัน ห่างกันไม่กี่ก้าวเดิน ดูไกลห่างเกิน ไม่มีทางได้ยิน อยากจะร้อง ร้องตะโกนให้สุดเสียง ว่าฉันชอบเธออยู่ แต่ไปไม่เคยถึงหูสักที ต่อให้ร้อง ร้องให้ตายอยู่ตรงนี้ ไม่เห็นสนใจว่ามีคนข้างหลังรออยู่ ช่วยหันมามองหน่อย รอแค่เสี้ยวนาทีเหมือนแสนนานเป็นปี เมื่อไรจะได้ยินคนๆ นี้ อยากจะร้อง ร้องตะโกนให้สุดเสียง ว่าฉันชอบเธออยู่ แต่ไปไม่เคยถึงหูสักที ต่อให้ร้อง ร้องให้ตายอยู่ตรงนี้ ไม่เห็นสนใจว่ามีคนข้างหลังรออยู่ ช่วยหันมามองหน่อย
l 
