ยังทรมาณ และยังทุกข์ทน ติดอยู่ในความสับสน ไม่มีทางไปเมื่อเวรและกรรมที่เคยได้ทำ ยังตามมาหลอกมาหลอนข้างในจิตใจยังเวียนและวน ในความมืดมน ดำดิ่งลงสู่หุบเหวของความหลอกลวงปากก็พูดไป แต่ในหัวใจ มันยังตะโกนร่ำร้องฟ้องใจตัวเอง* ก็เสียงหัวใจมันบอกซ้ำๆ ว่าความจริงเป็นสิ่งเดียวที่ไม่ตายจะหวาดละแวงไปอีกเท่าไหร่ ** จะหลบหนีมันไปยังไง หนีมันไปจนตายความเป็นจริงในใจ หนีเท่าไหร่ก็ไม่พ้นชีวิตโดนลิขิตทุกคน หนีไม่พ้นโชคชะตาเมื่อยังหายใจก็ต้องรับไป ไม่ว่าจะเจ็บแค่ไหนก็ต้องโดนอยู่ดีก็ชีวิตคน ก็ทุกๆคน มีถูกและผิดอยู่ในทุกก้าวที่มีซ้ำ *,**ความทรมาณ ที่ยังทุกข์ทน ติดอยู่ในความสับสน ไม่มีทางไปเมื่อเวรและกรรมที่เคยได้ทำ ยังตามมาหลอกมาหลอนหนีมันให้ตายยังไงหนีมันไปจนตาย ความเป็นจริงในใจ หนีเท่าไหร่ก็ไม่พ้นชีวิตโดนลิขิตให้มืดมน สุดท้ายก็ได้แต่หลอกตัวเองหนีไปจนวันตาย ความเป็นจริงในใจหนีเท่าไหร่ก็ไม่พ้นชีวิตโดนลิขิตกันทุกคน หนีเท่าไหร่ก็ไม่พ้นโชคชะตา ความทรมาณที่ยังทุกทน มันต้องเจอมันต้องโดนอยู่แล้วความจริงของใจจะหนียังไง สุดท้ายคือโชคชะตา
l 
