มีชีวิตเพื่ออะไร มันหมดความหมายเมื่อไร้เธอต่อไปคงได้แค่เพ้อ ถึงวันเวลาที่เลยผ่านรู้ดีว่ามันจะเกิด แต่ก็เตรียมใจไม่ทันที่สุดความรักในความต่างกันก็เลิกลาเมื่อชีวิตไม่ใช่ฝัน เธอเหนื่อยกับฉันมามากพอไม่ผิดที่เธอจะท้อ ขอไปเจอคนที่ดีกว่าแค่มีบางคนที่เจ็บ จนไม่อาจหยุดน้ำตาไม่อาจทำใจกับการจากลา ในวันนี้* ต่อให้มันรู้ คนอย่างฉันไม่ควรคู่เธอต่อให้รู้สักวันต้องเจอ ก็ยังปวดร้าวเมื่อคำว่าเรากลายเป็นความหลังมันไม่เหลือเรี่ยวแรงก้าวเดินเมื่อมันไม่มีเธอร่วมทางที่ได้พบใคร เจอวันนี้ มันเกินกว่าสิ่งที่ฉันกลัว (มันเกินกว่าฉันจะทนได้ไหว)เธออยู่สูงขนาดไหน แต่ยอมปล่อยใจมารักกันคนผิดก็คงเป็นฉัน เผลอทำอะไรที่เกินตัวสักวันที่เธอนั้นตื่น ก็คือวันที่ฉันกลัวและมันมาถึงรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ไหวซ้ำ *ความรักหมดไป และฉากสุดท้ายคือการเลิกลาสำหรับเธอมันดีกว่า แต่สำหรับฉันมันปางตายซ้ำ *มีชีวิตเพื่ออะไร มันหมดความหมายเมื่อไร้เธอก็ยังทำได้แค่เพ้อเมื่อต้องขาดเธอมันก็เหมือนฉันขาดใจ
l 
