ตะวันยอแสง ป่านนี้คำแพง…สิเป็นจั่งได๋ อ้ายจากบ้านเฮามาไกล เป็นจั่งได๋ห่วงอ้ายแหน่บ้อ ก่อนจากบ้านมา ปีหน้าสัญญามาขอ ให้น้องเก็บใจไว้รอ อ้ายวอนขอ…ช่วยเป็นแรงใจ ทำงานแลกเงิน ต้องเผชิญมากมายปัญหา ภาพน้องผุดเตือนขึ้นมา เหมือนเป็นยาสร้างภูมิคุ้มภัย เฝ้าแต่คิดถึงภาพความหลังสองเฮาซึ้งใจ ห่วงหาแต่คนบ้านไกล ว่างตอนได๋สิโทรไถ่ถาม
* อยากเก็บคำหวาน มาเป็นอาหารยามท้อ ประคองหัวใจเดินต่อ ให้พอสู้งานทุกยาม เผื่อมีวันไดอ้ายเก็บเงินพอ ไปขอคนงาม สิได้บอกใจให้จำว่าเป็นเพราะคำหวานจากคำแพง
** ตะวันยอแสง ป่านนี้คำแพง…คิดฮอดผู้ได๋ โดนแล้วบ่ได้ถามไถ่ ย่านหัวใจของน้องเปลี่ยนแปลง หากน้องยังฮักกะติดต่อ แหน่เด้อคำแพง อย่าปล่อยให้อ้ายอ่อนแฮง คือจั่งแสงตะวันลับฟ้า
|