มันนานเท่าไรที่เราจากกัน ความจริงช่างเลือนจนลืมทุกอย่าง เลิกจำไปแล้วแค่ความหลัง แต่ฉันไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทำไมวันนี้ที่ฟ้ามืดลง ความเศร้าเหล่านั้นถึงย้อนมาอีกครั้ง และเพียงแค่เสี้ยวนาที ที่ฉันเผลอคิดถึงเธอขึ้นมา น้ำตาที่อยู่ในใจ ก็เก็บมันเอาไว้ต่อไปไม่ไหว มองไปทางไหน ในใจฉันยังคงอ้างว้าง ในวันนี้ที่ใจหม่น จนแทบทนไม่ไหว จะมีทางไหนที่ฉันจะลบ ทุกความทรงจำของเราได้ ช่วยทำให้วันหม่นๆ มันพ้นผ่านไปสักที ฉันรู้ชีวิตก็เป็นแบบนี้ ไม่ว่าเรื่องนั้นจะร้ายหรือดี แต่ในไม่ช้าแล้วมันจะผ่านไป แต่พอฉันได้รับรู้ ยิ่งฉันฝืนแกล้งทำว่าเข้าใจ ความเศร้าที่เก็บซ่อนไว้ มันก็ทำให้ฉันแทบยืนไม่ไหว มองไปทางไหน ในใจฉันยังคงอ้างว้าง ในวันนี้ที่ใจหม่น จนแทบทนไม่ไหว จะมีทางไหนที่ฉันจะลบ ทุกความทรงจำของเราได้ ช่วยคลายให้คนหม่นๆ มันหายอ่อนแอสักที มองไปทางไหน ในใจฉันยังคงอ้างว้าง ในวันนี้ที่ใจหม่น จนแทบทนไม่ไหว จะมีทางไหนที่ฉันจะลบ ทุกความทรงจำของเราได้ ช่วยทำให้วันหม่นๆ มันพ้นผ่านไปสักที เมื่อไรที่ใจหม่นๆ ของคนซึมเซา ถึงจะคุ้นเคยกับวันที่มันเงียบเหงา ช่วยทำให้วันดีๆ ของเขากลับมาสักที
l 
