ไม่เดินตามทุกวันทุกทางที่ฉันไป อะไรที่ฉันเป็นจะผิดถูกเท่าไรให้ฉันออกไปเห็น ได้เรียนได้รู้มันได้มองตาก็พอ ก็ขอได้ห่วงใยเอาใจช่วยแล้วกันคอยดูอยู่ไม่ไกล เมื่อไดที่ฉันต้องการให้หันกลับมาหาจะเจอะกับรอยยิ้ม แววตาที่อ่อนโยนสองแขนที่พร้อมจะเช็ดหยดน้ำตาเติมใจที่อ่อนแรง ให้ความเข้มแข็งนั้นย้อนคืนมากับหนึ่งคำเบาๆ ข้างๆ หูแม่จะอยู่ตรงนี้ไม่ไกลไม่ห่างอยู่เป็นคนข้างหลังและเป็นกำลังใจสิ่งที่ทำให้ฉันเดินมาได้แสนไกลด้วยความอบอุ่นใจ เพราะรู้ว่าแม่อยู่ใกล้ๆ กันไม่เคยแอบน้อยใจไม่ต้องอิจฉา ว่าแม่ไม่รักกันมีเพียงความมั่นใจเมื่อใดที่ฉันไหวหวั่นแค่หันกลับมาหาจะเจอะกับรอยยิ้ม แววตาที่อ่อนโยนสองแขนที่พร้อมจะเช็ดหยดน้ำตาเติมใจที่อ่อนแรง ให้ความเข้มแข็งนั้นย้อนคืนมากับหนึ่งคำเบาๆ ข้างๆ หูแม่จะอยู่ตรงนี้ไม่ไกลไม่ห่างอยู่เป็นคนข้างหลังและเป็นกำลังใจสิ่งที่ทำให้ฉันเดินมาได้แสนไกลด้วยความอบอุ่นใจ เพราะรู้ว่าแม่อยู่ใกล้ๆ กันแม่จะอยู่ตรงนี้ไม่ไกลไม่ห่างอยู่เป็นคนข้างหลังและเป็นกำลังใจสิ่งที่ทำให้ฉันเดินมาได้แสนไกลด้วยความอบอุ่นใจ เพราะรู้ว่าแม่อยู่ใกล้ๆ กัน
l 
