แต่ละนาที ที่ฉันต้องอยู่ เธอคงไม่รู้ มันยากเหลือเกิน เมื่อเธอไปมีรักใหม่ ต้องบอกตัวเอง ให้ฝืนหายใจ กอดเก็บความช้ำ เอาไว้ทุกวัน จนชินกับความเดียวดาย แค่เธอ ย้อนมา กับคำว่าเสียใจ มันพอหรือไง ลบล้างที่ฉันต้องเจอ สิ่งที่เธอถามกันมา ยกโทษให้เธอได้ไหม อยากตอบเธอกลับด้วยหนึ่งคำถาม... ขอโทษแล้วมันหายเจ็บไหม ตอบฉันหน่อยหายเจ็บไหม กี่หยดน้ำตาเมื่อวานที่มันต้องไหล หัวใจฉันมันร้าวหมดแล้ว แหลกจนไม่เหลือให้เริ่มใหม่ แก้วที่มันร้าว ต่อคงไม่ไหว ไม่ผิดใช่ไหม.. ถ้าฉันเจ็บแล้วจำ ต่อให้แววตาคู่นั้นของเธอ ที่เจอวันนี้ จะเหมือนรับผิด และดูจริงใจทุกอย่าง แต่อดนึกถึงไม่ได้จริงๆ ภาพเธอวันนั้น ที่ทิ้งกันไป ไม่มองกลับมาซักครั้ง แค่เธอ ย้อนมา กับคำว่าเสียใจ มันพอหรือไง ลบล้างที่ฉันต้องเจอ สิ่งที่เธอถามกันมา ยกโทษให้เธอได้ไหม อยากตอบเธอกลับด้วยหนึ่งคำถาม... ขอโทษแล้วมันหายเจ็บไหม ตอบฉันหน่อยหายเจ็บไหม กี่หยดน้ำตาเมื่อวานที่มันต้องไหล หัวใจฉันมันร้าวหมดแล้ว แหลกจนไม่เหลือให้เริ่มใหม่ แก้วที่มันร้าว ต่อคงไม่ไหว ไม่ผิดใช่ไหม.. ถ้าฉันเจ็บแล้วจำ ขอโทษแล้วมันหายเจ็บไหม ตอบฉันหน่อยหายเจ็บไหม กี่หยดน้ำตาเมื่อวานที่มันต้องไหล หัวใจฉันมันร้าวหมดแล้ว แหลกจนไม่เหลือให้เริ่มใหม่ แก้วที่มันร้าว ต่อคงไม่ไหว ไม่ผิดใช่ไหม.. ถ้าฉันเจ็บแล้วจำ เข้าใจไหมเธอ.. คนมันเจ็บแล้วจำ..
l 
