เธอเอาใจออกห่างฉัน...ไป ทีละน้อยทีละนิดทำถูกยังดูว่าผิดเมื่อ..วานไม่ด้อยแบบนี้เจอเขาแล้วอะไรคล้อยตาม..ไปเห็นงาม ไปเห็นดีทั้งที่ฉันทำ...มากกว่าที่เขาทำด้วยซ้ำไปไม่เป็นกลางเลยนะหัวใจเธอตัดสินแค่ใช้หางตาถอนตัวดีกว่า ฉันจะสู้อะไรเขาได้ก็สายตาเธอลำเอียงเธอเห็นแค่เพียงแต่เขาสายตาไม่เข้าข้างคนเก่าเพราะเงาสะท้อนคนใหม่จากสายตาเธอที่มองหน้าฉันมันฟ้องว่าเธอหมดใจไม่มีแล้ว ไม่มีเหลือเยื่อใยคนใจไม่ยุติธรรม(ใจเธอไม่ยุติธรรม)คนเอาใจเก่าๆ ฝืนมองสักกี่ครั้ง สักกี่หนแน่ล่ะไม่ซึ้งเท่าคน เพิ่ง...มา นัยน์ตาสบกันคำก็น่ารำคาญ ร้าว..ราน อยู่ทุกคืนอยู่ทุกวันสองคำเสียที....พูดสิเลิกกันฉันจะเลิกราไม่เป็นกลางเลยนะหัวใจเธอตัดสินแค่ใช้หางตาถอนตัวดีกว่า ฉันจะสู้อะไรเขาได้ก็สายตาเธอลำเอียงเธอเห็นแค่เพียงแต่เขาสายตาไม่เข้าข้างคนเก่าเพราะเงาสะท้อนคนใหม่จากสายตาเธอที่มองหน้าฉันมันฟ้องว่าเธอหมดใจไม่มีแล้ว ไม่มีเหลือเยื่อใยคนใจไม่ยุติธรรม(ใจเธอไม่ยุติธรรม)
l 
