นึกถึงเรื่องราวเก่าๆ เรื่องแมลงเม่าบินเข้ากองไฟ ยังถามตัวเองมันคิดอย่างไง ก็รู้ทั้งรู้ไฟจะเผา แต่วันนี้ได้รู้ซึ้งแท้ในใจ ว่าที่แท้ความจริงมันคงเหงา แค่ลมพัดเบาเบา เหน็บหนาวใจมันสลาย
ครั้งเห็นแสงไฟสว่าง ก็แค่หวังเพียงช่วยบรรเทา กี่ร้าวระบบใจก็ซึ้มเซา อุ่นไอคงทำให้มันหาย แต่พอเห็นแสงวาววับพันสว่าง ความเหงาก็หายไปกับไฟ แผดเผาจนตาย ไม่เคยเสียดายวิญญาน
*เธอเอ๋ยเธอก็เหมือนไฟ พี่เป็นเพียงแมลเม่าเหงาใจ จะตายก็ได้รักเธอแค่เท่านั้น
**ก็รู้ทั้งรู้ว่าไฟมันร้อน แต่ยังจะยอมลองเล่นกับไฟ บินเข้าไปคิดเพียงปีกที่ติดไฟ นั้นมันสวยงาม ไม่เคยเกรงกลัวความร้อนของไฟ แค่เพียงอยากทำอย่างใจต้องการ ความหวังที่รอมานาน คือการบินเข้ากองไฟ
นึกถึงเรื่องราวเก่าๆ เรื่องแมลงเมาบินเข้าใจเธอ เพียวเสี้ยวนาทีที่หลงละเมอ ถูกเธอเผาผานไปกับตา แต่ยังน้อยก็รู้ถึงความอบอุ่น ก่อนใจของพี่จะสลาย แมลงเม่าเดียวดาย ก่อนตายก็ยังได้ลอง
(*,**,**)
|