เพียงได้เงยขึ้นมองที่ปลายฟ้ากว้างใหญ่นั้น ให้ฉันนึกถึงแต่ภาพเธอวันและคืนผ่านมาช่างปวดร้าวเพียงใด ยังมองขึ้นไปเสมอคิดถึงเธอตลอดเวลา แม้ว่าเธอไม่คิดถึงกัน* แดดที่ส่องลงมาวันที่ฉันหมดความหวัง กี่ครั้งยังคงทอดถอนใจภาพเธออยู่ในตาเมื่อเรามองไปบนฟ้า เมื่อฟ้ายังไม่ทอดทิ้ง(บนนั้นเธอยังส่งยิ้ม ให้ฉันลุกขึ้นมา)เมื่อความจริงความหวังเริ่มหมดไป ฉันยังมีเธอเป็นดังกำลังใจจากวันที่เคยทำให้เธอเสียใจเท่าไหร่ ฉันยังเสียใจเสมอคิดถึงเธอตลอดเวลา จากวันที่เธอจากฉันไปซ้ำ *และในความจริงชีวิตช่างเหนื่อยล้า แค่เพียงรอวันที่เรายิ้มให้ฟ้าคิดถึงเธอ คิดถึงเธอ คิดถึงเธอตลอดมายิ่งไกลแสนไกล ยิ่งไกลเท่าไหร่ บนนั้นยังมองเห็นมองไปยิ่งไกลตา ช่วงเวลาที่อ่อนล้ารอบกายเราไม่เหลือใครให้ความรักอีกต่อไปเพิ่งรู้และเข้าใจ ฉันทิ้งสิ่งใดไปความรักที่จากไกล แค่ภายในใจขอเก็บเธอไว้แดดที่ส่องลงมาวันที่ฉันหมดความหวัง กี่ครั้งยังคงทอดถอนใจภาพเธออยู่ในตาเมื่อเรามองที่ปลายฟ้า เมื่อฟ้ายังไม่ทอดทิ้งกันภาพเธอยังอยู่ในตา ภาพเธอยังอยู่ในฝัน และเธอจะอยู่กับฉันตลอดไปเธอยังอยู่ในใจ เมื่อเรามองที่ปลายฟ้า และฉันยังส่งยิ้มให้เธอ(เพียงได้เงยขึ้นมองที่ปลายฟ้ากว้างใหญ่) ฉันยังส่งยิ้มให้เธอ(เพียงได้เงยขึ้นมองที่ปลายฟ้า) และฉันยังส่งยิ้มให้เธอ..
l 
