ฉันต้องบอกว่าเธอและเขาคู่ควร ต้องบอกว่าเธอสมกันจะตาย เป็นคู่รักที่ใครอิจฉา ฉันต้องบอกตัวเองว่าห้ามสบตา กลัวหลุดออกมาว่าความจริง สิ่งที่คิดในใจ มันร้าย มันคอยขัดแย้ง เขาเป็นเหมือนหนามทิ่งแทงในใจ ยิ่งถ้าเขาและเธอแอบอิงเอนแนบกาย ใจมองดู ยิ่งปวดร้าว เศร้ายังไงต้องเก็บไว้ ได้แต่พูดออกไป ในคำที่เธออยากฟัง เกือบขาดใจทุกครั้ง ที่พูดว่าเธอช่างเหมาะกับเขา เจ็บปวดร้าวทุกครั้ง เหมือนฝังตัวเองในรอยแผลเก่า เมื่อก่อนคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นฉันไม่ใช่เขา เราเป็นได้แค่ตัวอิจฉา... เขามีสิ่งดีๆ มอบให้กับเธอ เอาอกเอาใจให้เธอทุกอย่าง จริงแล้วเขาก็ไม่เลวร้าย ฉันต่างหากที่ควรสำนึกข่มใจ เธออยู่กับใครที่เขาดี ในวันนี้ ใจมันควรรับความจริงสักที เหมือนมีหนามแหลมทิ่มแทงในใจ ยิ่งถ้าเขาและเธอแอบอิงเอนแนบกาย ใจมองดู ยิ่งปวดร้าว เศร้ายังไงต้องเก็บไว้ ได้แต่พูดออกไป ในคำที่เธออยากฟัง เกือบขาดใจทุกครั้งที่พูดว่าเธอช่างเหมาะกับเขา เจ็บปวดร้าวทุกครั้ง เหมือนฝังตัวเองในรอยแผลเก่า เมื่อก่อนคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นฉันไม่ใช่เขา เราเป็นได้แต่ตัวอิจฉา... ก็เกือบขาดใจทุกครั้งที่พูดว่าเธอช่างเหมาะกับเขา เจ็บปวดร้าวทุกครั้ง เหมือนฝังตัวเองในรอยแผลเก่า เมื่อก่อนคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นฉันไม่ใช่เขา เราเป็นได้แต่ตัวอิจฉา... ฉันต้องบอกว่าเธอและเขาคู่ควร ต้องบอกว่าเธอสมกันจะตาย...
l 
