ญ. ฉันฝันถึงเธอคนที่อยู่ไกลแสนไกลช่างหวานละมุน อบอุ่นข้างในหัวใจแต่อายไม่กล้าแม้จะบอกกับใครจึงจูบผ่านสายลมให้พัดพาไปช. เพราะฝันและจริงอย่างไม่เคยพบกันเพราะหวานเกินไป ไม่ว่าใครก็ต้องใจสั่นเพราะอายเหลือเกินกว่าที่จะพูดคำนั้นเพราะจูบของเธอยังไม่ใช่จูบของฉันญ. ความรักครั้งนี้จะเป็นอย่างไร ฉันควรต้องทำใจหรือเปล่า (จะเป็นได้แค่เพียงฝัน)ช. ความรักครั้งนี้จะเป็นอย่างไร สุขสมได้ดั่งใจหรือเป็นฝันชั่วคราว (อยู่ที่เธอรู้มั๊ย)ญ.+ช. ชีวิตของฉันเมื่อพบกับเธอ นั้นจะเปลี่ยนแปลงหรือเป็นเหมือนเก่า (เป็นแค่ฝันไป)คือคำถามที่ฉันฝากไว้ ฉันวอนให้สายลมพัดลอยผ่านไป......ถึงเธอช. ถ้าฝันและจริง...จะบังเอิญเจอกันสักวันญ. ถ้าหวานข้างใน..ใจทั้งสองได้พร้อมๆกันช. ถ้าอายจะหายไปจากประโยคเหล่านั้นญ.+ช. และถ้าจูบของเธอ..จะกลายเป็นจูบของฉันช. ความรักครั้งนี้จะเป็นอย่างไร ฉันควรต้องทำใจหรือเปล่า (จะเป็นได้แค่เพียงฝัน)ญ. ความรักครั้งนี้จะเป็นอย่างไร สุขสมได้ดั่งใจหรือเป็นฝันชั่วคราว (อยู่ที่เธอรู้มั๊ย)ญ.+ช. ชีวิตของฉันเมื่อพบกับเธอ นั้นจะเปลี่ยนแปลงหรือเป็นเหมือนเก่า (เป็นแค่ฝันไป)คือคำถามที่ฉันฝากไว้ ฉันวอนให้สายลมพัดลอยผ่านไป..........
l 
