เป็นธรรมดาที่เธอโดดเดี่ยว ทำอะไรเหมือนเธอเดินอยู่คนเดียวเหน็ดเหนื่อยกับปัญหาไม่มีใครมาเข้าใจก็เวลาที่ผ่านมาเธอเปิดตาแต่ปิดใจก็เลยไม่รู้แค่หลับตาและเปิดใจเธอจะเจอจะเจอะใครที่เขาเป็นห่วง...ลองดูฉันนี่ไงที่มันยังรักเธออยู่ ฉันคนนี้ที่เธอเจ็บช้ำเท่าไหร่ก็อยู่เคียงไม่ห่างเธอแค่เปลือกใจที่บอบบางมาบังคั้นไว้จะอดทนจนกว่าเธอจะส่งใจที่เจ็บมาให้ฉัน...ที่เดิมเป็นธรรมดาที่เธอโดดเดี่ยว ทำอะไรเหมือนเธอเดินอยู่คนเดียวเหน็ดเหนื่อยกับปัญหาไม่มีใครมาเข้าใจก็เวลาที่ผ่านมาเธอเปิดตาแต่ปิดใจก็เลยไม่รู้แค่หลับตาและเปิดใจเธอจะเจอจะเจอะใครที่เขาเป็นห่วง...ลองดูฉันนี่ไงที่มันยังรักเธออยู่ ฉันคนนี้ที่เธอเจ็บช้ำเท่าไหร่ก็อยู่เคียงไม่ห่างเธอแค่เปลือกใจที่บอบบางมาบังคั้นไว้จะอดทนจนกว่าเธอจะส่งใจที่เจ็บมาให้ฉัน...ที่เดิมฉันนี่ไงที่มันยังรักเธออยู่...หันทางนี้ถ้าเธอเจ็บช้ำเมื่อไหร่...ก็ฉันนี่ไงที่มันยังรักเธออยู่ ฉันคนนี้ที่เธอเจ็บช้ำเท่าไหร่ก็อยู่เคียงไม่ห่างเธอแค่เปลือกใจที่บอบบางมาบังคั้นไว้จะอดทนจนกว่าเธอจะส่งใจที่เจ็บมาให้ฉัน...ที่เดิม
l 
