เคยได้ยินคนสอนกันมา ว่าผูกเองต้องแก้เอง ปัญหาเราสร้างก็เรียนรู้แก้ไป จำเข้าใจเรื่องนั้นได้ดี จนวันที่เธอทิ้งไป ชีวิตก็มีแต่ทรมาณ เมื่อคำว่ารักมันยังผูกยังพัน ไม่รู้จะแก้มันอย่างไร กี่วันกี่คืนที่เธอจากฉันไป ยังคิดถึงเธอเสมอ เป็นปมผูกใจฉันไม่คลาย ร้อยคืนหมื่นวันพันนาทียังไม่ลืมเธอสักที ความรักไม่เคยจางไป ยิ่งนานก็ยิ่งเจ็บปวด มันผูกจนเป็นเงื่อนตาย มัดใจตัวเองทรมาณผูกเป็นพันธนาการ มันลึกจนเกินจะรักใคร นอนยังฝังใจไม่มีวันเปลี่ยน นอนกี่คืนกี่ฝันยังเจอ อะไรก็เป็นภาพเธอ ทั้งๆ ที่รู้ว่ามันจบไปแล้ว มันคือความรักที่ยังผูกผัน ไม่รู้จะแก้มันอย่างไร กี่วันกี่คืนที่เธอจากฉันไป ยังคิดถึงเธอเสมอ เป็นปมผูกใจฉันไม่คลาย ร้อยคืนหมื่นวันพันนาทียังไม่ลืมเธอสักที ความรักไม่เคยจางไป ยิ่งนานก็ยิ่งเจ็บปวด มันผูกจนเป็นเงื่อนตาย มัดใจตัวเองทรมาณผูกเป็นพันธนาการ มันลึกจนเกินจะรักใคร นอนยังฝังใจไม่มีวันเปลี่ยน ร้อยคืนหมื่นวันพันนาทียังไม่ลืมเธอสักที ความรักไม่เคยจางไป ยิ่งนานก็ยิ่งเจ็บปวด มันผูกจนเป็นเงื่อนตาย มัดใจตัวเองทรมาณผูกเป็นพันธนาการ มันลึกจนเกินรักใคร นอนยิ่งฝังใจไม่มีวันเปลี่ยน คิดถึงเธอเสมอ
l 
