ยังเป็นคนเดิมไม่รู้ไม่แคร์ และไม่สนยังเป็นอย่างเดิมก็รั้นรั้นรั้น มันร่ำไปใครใครระอาแต่แล้วก็มีเธอ ที่ทนไหวเป็นคนสุดท้ายที่เหลือเหลือเหลือ มารักกันฉันยังคงเอา แต่ใจฉันมันยังเอา แต่ใจแล้วเธอก็ยอมปล่อยให้ร้าย ร้ายร้าย ไม่ว่ากันเธอเป็นคนดีไม่คิดว่าจะดี ได้ปานนั้นไม่เคยพูด ไม่เคยห้าม ไม่เคยว่าฉันซ้าย เธอก็มาซ้ายฉันร้าย เธอก็ไม่ปราบนิสัยฉันเสีย เธอก็ไม่สอนอย่ายอมฉันเลย ไม่ดีหรอกอาจจะทำให้เสีย เพราะเธอตามใจช่วยเตือนฉันที นะไม่ดึงไม่รั้ง คงไปกันใหญ่อย่ายอมฉันเลย ต้องกำหราบถ้ารักกัน ต้องคอยเตือน คอยขัดคอต้องขอแรงเธอ สักทีจะกวนอารมณ์ก็ขอให้เธอ เบรคกันไว้จะดึงจะดันถ้าฉันเฉไฉ ไม่ต้องฟังพอเกินจะทนก็ซัด แรงแรง ไม่ต้องยั้งจะต้องพูด จะต้องห้าม จะต้องว่าฉันซ้าย เธออย่าเพิ่งซ้ายฉันร้าย เธอก็ต้องปราบนิสัยฉันเสีย เธอก็ต้องสอนอย่ายอมฉันเลย ไม่ดีหรอกอาจจะทำให้เสีย เพราะเธอตามใจช่วยเตือนฉันที นะไม่ดึงไม่รั้ง คงไปกันใหญ่อย่ายอมฉันเลย ต้องกำหราบถ้ารักกัน ต้องคอยเตือน คอยขัดคอต้องขอแรงเธอ สักทีฉันซ้าย เธออย่าเพิ่งซ้ายฉันร้าย เธอก็ต้องปราบนิสัยฉันเสีย เธอก็ต้องสอนอย่ายอมฉันเลย ไม่ดีหรอกอาจจะทำให้เสีย เพราะเธอตามใจช่วยเตือนฉันที นะไม่ดึงไม่รั้ง คงไปกันใหญ่อย่ายอมฉันเลย ไม่ดีหรอกอาจจะทำให้เสีย เพราะเธอตามใจช่วยเตือนฉันที นะไม่ดึงไม่รั้ง คงไปกันใหญ่อย่ายอมฉันเลย ต้องกำหราบถ้ารักกัน ต้องคอยเตือน คอยขัดคอต้องขอแรงเธอ สักที
l 
