ในชีวิตคงเคยห่างกันไกลๆ มันเลยทำให้ใจฉันเองห่วง..หาแต่เธอ บอกกับฟ้าเวลาที่ลมแรงไป อย่าพัด..จนหัว..ใจเธอ หนาวสั่น รู้..ตะโกนให้ถึงยังไง ความห่วงนี้ ก็คงไปไม่ถึง..ที่ฟ้า..ฝั่งนั้น ฉัน..ต้องการจะไป กลับไปโอบกอดเธอเหมือนเดิม อยู่ห่างกันจนแสน..ไกล แต่หัวใจอยู่ที่เธอ..เสมอ หมดสิ่งใดที่ต้องดูแล..ตรงนี้ จะไม่ไปที่ไหน..ไกลตา ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน...ไม่ช้าสัญญาว่าฉันจะ กลับไปข้างๆเธอ อดทนรอคอยเข้าไว้ ไม่นาน เราก็คงได้พบเจอกัน หากเธอล้ม เธอยืนขึ้นเอง..ได้ไหม ใครจะมาปลอบใจเมื่อเธอ..ต้องช้ำสักวัน บอกกับฝนเวลาที่โปรยแรงไป อย่าซ้ำเติมถ้าใจเธอไหว..หวั่น รู้..ตะโกนให้ถึงยังไง ความห่วงนี้ ก็คงไปไม่ถึง..ที่ฟ้า..ฝั่งนั้น ฉัน..ต้องการจะไป กลับไปโอบกอดเธอเหมือนเดิม อยู่ห่างกันจนแสน..ไกล แต่หัวใจอยู่ที่เธอ..เสมอ หมดสิ่งใดที่ต้องดูแล..ตรงนี้ จะไม่ไปที่ไหน..ไกลตา ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน ไม่ช้าสัญญาว่าฉันจะ กลับไปข้างๆเธอ อดทนรอคอยเข้าไว้ ไม่นาน เราก็คงได้พบเจอกัน ฉัน..ต้องเก็บน้ำตา ในเวลาที่ใจคิดถึง.เป็นห่วง กลัวเธอ..เป็นอะไร เธอคงไม่รู้ อยากให้เธอได้เห็น แต่ในมุมที่แข็งแรง อยู่ห่างกันจนแสน..ไกล แต่หัวใจอยู่ที่เธอ..เสมอ หมดสิ่งใดที่ต้องดูแล..ตรงนี้ จะไม่ไปที่ไหน..ไกลตา ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน ไม่ช้าสัญญาว่าฉันจะ กลับไปข้างๆเธอ อดทนรอคอยเข้าไว้ ไม่นาน เราก็คงได้พบเจอกัน
l 
