วันที่ความเปลี่ยนแปลง เดินเข้ามาสู่เรา เธอรู้สึกเหมือนฉันหรือเปล่า คงไม่สำคัญ เร็วหรือนานกว่านี้ ก็ต้องมีสักวัน ทางที่ดี ให้ฉันจากไป * ยิ่งรู้ว่าหวั่นต้องเจ็บช้ำ ยิ่งต้องทำให้ได้ ยอมดับไฟด้วยหยดน้ำตา เพราะเราไม่อาจ รักกัน พรหมลิขิต แยกฉันและเธอให้ห่างร้างลา คนที่จำเป็นต้องไป เจ็บปวดใจ มากกว่า แต่จะทน จะทำเพราะว่า รักเธอ ลืมว่าเคยผูกพันธ์ มันไม่เคยง่ายดาย เธอรู้สึก ยากเย็นเท่าไหร่ เราคงเท่ากัน ทางที่โรยขวากหนาม ล้าจนเกินข้ามมัน เราจะเดินด้วยกัน อย่างไร (ซ้ำ *)เพราะเราไม่อาจ รักกัน พรหมลิขิต ขีดฉันและเธอให้ห่างร้างลา คนที่จำเป็นต้องไป เจ็บปวดใจ มากกว่า ที่ต้องพูดทั้งน้ำตา ว่าเราไม่อาจ รักกัน พรหมลิขิต แยกฉันและเธอให้ห่างร้างลา คนที่จำเป็นต้องไป เจ็บปวดใจ มากกว่า แต่จะทน จะทำเพราะว่า รักเธอ แค่สักวันเธอจะรู้ว่า รักเธอ
l 
