ไขว่คว้าหาทางหลุดพ้นในคืนมืดมนไร้จันทร์ดูแววตาคู่นั้นหมดสิ้นกำลังก้าวไปหิ่งห้อยเห็นแมงมุมสาวเจ้าเดินหลงทางไกลช่างดูโชคร้ายจึงเกิดความสงสารอาสาช่วยส่องนำทางให้แสงในความมืดมนใช้แสงวุ่นๆวนๆได้เห็นแมงมุมหนาวสั่นทุ่มเททั้งกายใจขอทำหน้าที่แทนจันทร์ให้แมงมุมนั้นได้กลับบ้านปลอดภัย(กลายเป็นหัวใจวิ่งทอใยสัมพันไม่รู้ว่าความรักนั้นเกิดตอนไหน)ถึงจะไม่รู้ตัว แต่รู้ว่าฉันสุขใจยามเป็นแสงไฟส่องนำทางก็รู้ว่าเราต่างกันไม่ช้าก็คงห่างไกลแต่เสียงหัวใจสั่งปีกบางๆให้บินเถอะนะบินไปถึงแม้แสงไฟจะจาง ไม่รู้จะดับลงตรงไหนก็พร้อมพาเจ้าไปเจ้าแมงมุมแต่แล้วทุกอย่างก็ฟ้องเมื่อลอยล่องมาถึงรังตัวและปีกบางๆถูกรั้งพัวพันสายใยหิ่งห้อยเห็นแมงมุมร่าเริงก็หลงดีใจไม่ได้เผื่อไว้ว่ามันคือลางร้ายก่อนความรู้สึกสุดท้ายจะลบเลือนไปนิรันดร์ก่อนที่คมเขี้ยวจะฝัง ก่อนรักจะจางหายไปได้เรียนรู้ความจริงไม่มีชีวิตใดๆไปกันได้ไกลเมื่อจุดหมายต่างกัน(กลายเป็นหัวใจวิ่งทอใยสัมพันไม่รู้ว่าความรักนั้นเกิดตอนไหน)ถึงจะไม่รู้ตัว แต่รู้ว่าฉันสุขใจยามเป็นแสงไฟส่องนำทางก็รู้ว่าเราต่างกันไม่ช้าก็คงห่างไกลแต่เสียงหัวใจไม่เคยทวงถามสิ่งที่ได้ทุ่มเทไปสุดท้ายแสงไฟซีดจางพลันแสงสว่างมืดดับไปดับแสงลงบนใยเจ้าแมงมุมก็รู้ว่าเราต่างกันไม่ช้าก็คงห่างไกลแต่เสียงหัวใจไม่เคยทวงถามสิ่งที่ได้ทุ่มเทไปสุดท้ายแสงไฟซีดจางพลันแสงสว่างมืดดับไปดับแสงลงบนใยเจ้าแมงมุม
l 
