ได้เพียงแค่ฝัน ฉันรู้ตัวดีไม่มากกว่านี้ รู้ดีว่าเอื้อมไม่ถึงเธอคือดอกฟ้าผิดกับฉันมันแค่ดอกดินดอกหนึ่ง ไม่อาจเกี่ยวดึงกิ่งฟ้าให้โน้มลงดินเจียมตัวทุกครั้ง ทุกครั้งที่เจอ ได้อยู่ใกล้เธอ รู้ไหมเออไม่นอนไม่กิน ขนาดทำใจสั่นเท่าไรยังไม่ค่อยชินไม่กล้าให้เธอได้ยินความสั่นไหวหัวใจเต้นถี่เธอกับฉัน ไม่เหมือนกัน ก็ฉันเหมือนแสงริบหรี่หากเป็นเธอนั้นมีสีสันเด่นเต็มนภาอยากเด็ดดอกฟ้าก็รู้ ผิดเต็มประตูรู้ดีใจมันเพ้อทุกทีที่อยู่ใลก้เธอ ได้แต่เจียมใจทุกครั้ง บอกกับตัวเองเสมอ เจียมตนทุกครั้งเมื่อเจอเธอมองผ่านมาก็อยากใฝ่สูง ก็รู้ดีไม่ผ่าน รอปฏิหาริย์หากสวรรค์นั้นมีเมตตา ใจดวงน้อยๆ ได้แต่คอยรอวาสนาอาจดูว่าเป็นคนบ้า รอกิ่งฟ้าโน้มมาลงดินเธอกับฉัน ไม่เหมือนกัน ก็ฉันเหมือนแสงริบหรี่หากเป็นเธอนั้นมีสีสันเด่นเต็มนภาอยากเด็ดดอกฟ้าก็รู้ ผิดเต็มประตูรู้ดีใจมันเพ้อทุกทีที่อยู่ใลก้เธอ ได้แต่เจียมใจทุกครั้ง บอกกับตัวเองเสมอ เจียมตนทุกครั้งเมื่อเจอเธอมองผ่านมาอยากเด็ดดอกฟ้าก็รู้ ผิดเต็มประตูรู้ดีใจมันเพ้อทุกทีที่อยู่ใลก้เธอ ได้แต่เจียมใจทุกครั้ง บอกกับตัวเองเสมอ เจียมตนทุกครั้งเมื่อเจอเธอมองผ่านมาเจียมตัวทุกครั้ง เมื่อเจอเธอมองสบตา
l 
