แต่ก่อนนั้น ฉันยังแปลกใจ ที่เห็นใครร่ำลาจากกัน ด้วยการร้องไห้แต่บัดนี้ เมื่อเราต้องไป ก็ถึงวันที่ฉันเข้าใจว่าเพราะอะไรเมื่อเราต้องไป พบเพื่อนใหม่ ซึ่งอาจไม่มีใครเข้าใจ เราเหมือนเพื่อนคนเดิมกว่าจะรัก เท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใจเวลา ใช่เพียงมองตากันเมื่อไรอยากจะคิด ต้องจากกัน เป็นแค่ฝันแต่ความจริงนั้น เรายังอยู่เคียงข้างกัน ดั่งวันวานก่อนจากกัน ฉันมาบอกลา ด้วยน้ำตาที่มันเอ่อล้นอยู่เต็มหัวใจอยากบอกเธอ บอกเธอด้วยใจ ว่ารักเราจะมีให้กันอย่างนี้เรื่อยไปแล้วเราจะมาพบกันใหม่ จะกลับมาร่วมทุกข์สุขกัน ให้เหมือนวันวานกว่าจะรัก เท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใจเวลา ใช่เพียงมองตากันเมื่อไรกว่าจะรัก เท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใจเวลา ใช่เพียงมองตากันเมื่อไรกว่าจะรัก เท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใจเวลา ใช่เพียงมองตากันเมื่อไร
l 
