ยังคงจำภาพวันเก่าๆ วันเวลาที่ฉันยังเยาว์เมื่อวันนั้น ท้องฟ้าช่างดูกว้างไกลแค่มีลมเบาๆ พัดเมฆบางๆ จินตนาการ เห็นภาพต่างๆเมื่อวันนั้น ท้องฟ้าคือเทพนิยายหลับทุกครั้ง ก็ได้เห็นภาพดีๆตื่นอีกที ก็พร้อมซุกซนได้ใหม่ปล่อยใจนอนมองท้องฟ้า ที่มีเมฆลอยมาสายลมเย็นสบาย ในบางวันที่มีเวลาเคยมาลองฝันเรื่องดีๆ แต่วันนี้ (แต่วันนี้)ท้องฟ้าดูแคบลงไป มองอะไร ก็ดูเป็นจริงทำอะไร ยากไปทุกสิ่ง อยากจะทิ้ง (อยากจะทิ้ง)เรื่องที่ท้อแท้ในใจ อยากจะหนีกลับไปถามหาวันวาน ต่อเติมฝันช่วงที่มันหายไป อยากกลับไปมองท้องฟ้าเฝ้าดูเมฆลอยมา ไม่ต้องแคร์อะไรเคย เป็นเด็กคนหนึ่ง เมื่อวาน ทุกคนก็คอยรักฉันคอยห่วงและคอย สนใจ แต่ใน วันนี้ เคยมีใคร จะรู้ทุกๆวันฉันไม่มีใคร ยังคงจำภาพวันเก่าๆวันเวลาที่ฉันยังเยาว์ เมื่อวันนั้นท้องฟ้าคือเทพนิยาย แต่วันนี้เมื่อกลับมาเห็นฟ้าเดียวกัน อยากจะฝันให้เหมือนเมื่อวานได้ใหม่ กลับเจอแค่เพียงท้องฟ้าแค่ปุยเมฆบางตา ที่กำลังละลายฝันไม่ใช่ความจริง ชีวิตไม่ได้ดังใจ
l 
