ใครจะเคยเข้าใจบ้างไหมที่ว่าฉันทำ ที่เป็นอยู่ทุกวันไม่ง่ายเลย ใครไม่เคยมาเป็นอย่างฉันก็คงไม่เข้าใจ ถึงการที่ฉันยอมเจ็บเรื่อยไป จากไม่เคยจะยอมใคร แต่เป็นเธอต้องยอมให้เธอ เจ็บเสมอที่เธอทำร้ายหัวใจ ทำอะไรให้เธอแค่ไหนเธอถึงพอใจ ถามเธอสักคำบอกฉันที ทำอะไรก็ดูไม่ดีไม่มีที่พอใจ ฉันควรทำเช่นไรไม่รู้เลย อยากจะรู้อีกนานไหม ก้อนน้ำแข็งที่ในหัวใจของเธอจะละลาย ยืนไม่ไหวจะขาดใจรู้ไหมเธอ ให้เธอหมดทั้งใจหมดทั้งกายก็ให้ไป หมดทั้งชีวิตก็ให้เธอ แต่การที่รักเธอหมดทั้งใจ หมดทั้งกายของฉัน มันไม่พอใช่ไหม ให้เธอหมดทั้งใจหมดทั้งกาย หมดจนไม่เหลือก็ยังน้อยไป มันท้อใจเมื่อทุกอย่างมองไม่เห็นทาง เธอจะรู้อะไรเมื่อเธอมองไม่เห็นฉันเลย ไม่เคยสำคัญ มองข้ามกัน หรือว่าถึงเวลาที่ฉันควรตัดใจไปเสียที ได้เพียงแค่คิด ทำไม่ได้เลย แปลกดีไหม ยิ่งเธอร้าย ก็ยังทำให้รักให้หลง เพ้อละเมออยู่อย่างนี้ เหตุไฉนยิ่งเจ็บใจยิ่งรักเธอ ให้เธอหมดทั้งใจหมดทั้งกายก็ให้ไป หมดทั้งชีวิตก็ให้เธอ แต่การที่รักเธอหมดทั้งใจ หมดทั้งกายของฉัน มันไม่พอใช่ไหม ให้เธอหมดทั้งใจหมดทั้งกาย หมดจนไม่เหลือก็ยังน้อยไป คงไม่มีวันที่เธอพอใจฉันเลย
l 
