ยามที่ลมพัดมามีแดดส่องฟ้าคราใด ใครจะมีวิธีดิ้นรนหลีกพ้น ไร้หนทางจะหลบ รักเหมือนแสงจากเบื้องบน ยุติธรรมส่องทุกๆ คนเท่ากัน ยามที่ใจของเราสัมผัสความรักคราใด จะมีใครรู้ตัวและตื่นจากฝัน หนีให้ไกลเท่าไหร่ รักยิ่งเหมือนจะไล่ทัน เพราะมันเป็นสิ่งที่หัวใจต้องการ จะทรมานเพียงใดให้ช้ำให้เจ็บเจียนตาย หัวใจก็ยอมเพราะคำว่ารักเท่านั้น นี่คือพลังที่ทำให้โลกหมุนไปได้ทุกทุกวัน ตราบที่ยังลืมตา ก็ต้องมีความรักกันต่อไป ยามที่มีฝนพรำละอองหยดน้ำโปรยปราย อะไรก็งอกงามเมื่อยามมีฝน ไม่ว่าร้ายหรือดี มีเงินทองหรือยากจน ถ้าเป็นคนต้องขอรักหล่อเลี้ยงใจ จะทรมานเพียงใดให้ช้ำให้เจ็บเจียนตาย หัวใจก็ยอมเพราะคำว่ารักเท่านั้น นี่คือพลังที่ทำให้โลกหมุนไปได้ทุกทุกวัน ตราบที่ยังลืมตา ก็ต้องมีความรักกันต่อไป จะทรมานเพียงใดให้ช้ำให้เจ็บเจียนตาย หัวใจก็ยอมเพราะคำว่ารักเท่านั้น นี่คือพลังที่ทำให้โลกหมุนไปได้ทุกทุกวัน ตราบที่ยังลืมตา ก็ต้องมีความรักกันต่อไป ตราบที่ยังลืมตา ก็ต้องมีความรักกันต่อไป
l 
