มีเทียบเชิญมาบอกให้ทุกสำนักไปร่วมงานชุมนุมชาวยุทธ์ ขอบคุณทุกท่านที่ต่างก็มา ก็เป็นที่ได้รู้ว่าจอมมารได้กลับมาแล้วบัดนี้มันเคลื่อนพลมารขาวดำ ยุทธจักรดูระส่ำทางรอดยังไม่มีแวว จอมยุทธ์ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน จอมโจรก็พึ่งไม่ได้วันๆ ทานแต่อมยิ้ม เรานั้นต้องหาผู้นำบู๊ลิ้ม ต้องจัดการประลองใครชนะได้เป็นผู้นำ คนแต่ละพรรคต่างก็อยากเป็นผู้นำ ทำทุกทางลงร่วมประลองลงไปกองร้องครวญครางจนมีเสียงลอยมา * เหมือนกิ่งไม้ที่มีเพียงก้านเดียวย่อมหักทิ้งง่ายดาย แม้กิ่งไม้หากมัดไว้รวมกันย่อมหักทิ้งไม่ได้ ศัตรูแท้จริงใช่อยู่ที่ไหน แฝงตัวอยู่ในหัวใจส่วนลึกของเราทั้งนั้น แก่งแย่งแล้วคอยจะแตกแยกกัน คล้ายเราปล่อยให้พวกมารเข้ามาเพ่นพ่านในใจ คนแต่ละพรรคอันที่จริงพวกเดียวกัน แล้วทำไมไม่ลองคลายทุกข์ให้ความรักในหัวใจให้ส่งเสียงลอยไป (ซ้ำ *)ยามมีสุขร่วมเสพ ยามมีทุกข์ร่วมต้าน จะชาวยุทธ์ หรือชาวบ้าน จะข้าน้อย หรือขุนนาง ศึกภายนอกมารุกราน เรายังจะมัวมาก่อศึกภายในเพื่ออะไร... (ซ้ำ *)
l 
