ในการเดินทาง คงไม่มีนักเดินทางคนไหน ที่รู้ว่าวันใดคือวันที่สุดท้ายเรามีเวลาที่ยังเหลือสักเท่าไร ที่จะได้ใช้ชีวิตร่วมกันได้อยู่กับคนที่เรารักและเธอคนที่ทำให้นักเดินทางอย่างฉันพบว่าจุดหมายในชีวิตคืออะไรด้วยดินแดนที่เธอสร้างไว้ ที่มีชื่อว่าความรัก* เมื่อชีวิตของคนเรามันสั้นนัก สิ่งที่ฉันพอจะทำ ในช่วงเวลาที่ยังหายใจ คือการดูแลเธอให้ดีจากนี้ไป เพื่อตอบแทนเรื่องราวดีดีก่อน ที่เวลาของเราจะหมดลงปมด้อยใดใดที่ตัวฉันนั้นเคยมีอยู่ แต่แล้วเมื่อพบเธอ เธอทำให้ฉันกับมองข้ามไปจากคนเดิมๆที่ไม่มีค่าอะไร สุดท้ายเธอก็เปลี่ยนให้ฉันกลับกลายเป็นคนสำคัญเธอทำให้ฉันได้รู้ว่าฉันมีค่ามากกว่า ที่ฉันเคยมองเห็นในตัวเองและวันนี้ฉันมีสิ่งนี้ ที่มอบไว้แทนความรัก(ซ้ำ *)แม้นานแค่ไหนอีกไกลเท่าไร จะยืนข้างเธอและคอยดูแลเธอคนนี้ด้วยหัวใจเพื่อตอบแทนเรื่องราวดีดีก่อนที่เวลาของเรา
l 
