ฉันขอโทษที่ไม่เจียมหัวใจ รั้งมันไว้ไม่ทันฝันว่าเธอจะมองลืมไปว่าไม่ควรไม่สำคัญ มันไม่ควรเรียกร้องแค่ได้มองก็บุญฟ้าก็อยู่สูงเกินไป เหวก็ต่ำไม่คู่กันเหมือนเธอกับฉัน ที่ควรจะห่างกันไว้บังอาจไปรักคนอย่างเธอ ก็เหมาะสมแล้วที่ปวดใจฉันมันคนต้อยต่ำเกินไป จึงไม่มีสิทธิ์จะฝันบังอาจไปรักโดยไม่ดู ไม่ยอมรับรู้ว่าต่างกันฉันก็ควรจะเจ็บให้นาน โทษฐานที่ไม่ระวังหัวใจหลงคิดว่าจะเอาใจซื้อใจ เธอเจอใครไม่สนพร้อมสู้ทนเพื่อเธอลืมไปว่าเรามันไม่เหมือนกัน ฉันไม่ควรพร่ำเพ้อหลงละเมออย่างนี้ฟ้าก็อยู่สูงเกินไป เหวก็ต่ำไม่คู่กันเหมือนเธอกับฉัน ที่ควรจะห่างกันไว้บังอาจไปรักคนอย่างเธอ ก็เหมาะสมแล้วที่ปวดใจฉันมันคนต้อยต่ำเกินไป จึงไม่มีสิทธิ์จะฝันบังอาจไปรักโดยไม่ดู ไม่ยอมรับรู้ว่าต่างกันฉันก็ควรจะเจ็บให้นาน โทษฐานที่ไม่ระวังก็ยอมให้ดูถูก ให้รังเกียจ ให้เธอเหยีดหยามได้ตามใจให้เธอเหม่อ ให้เธอเกลียด ให้เธอตอกย้ำให้จำเอาไว้ โว้ว...บังอาจไปรักคนอย่างเธอ ก็เหมาะสมแล้วที่ปวดใจฉันมันคนต้อยต่ำเกินไป จึงไม่มีสิทธิ์จะฝันบังอาจไปรักโดยไม่ดู ไม่ยอมรับรู้ว่าต่างกันฉันก็ควรจะเจ็บให้นาน โทษฐานที่ไม่ระวังหัวใจฉันขอโทษที่มีแค่หัวใจ มันไม่พอใช่ไหม ฉันเข้าใจจึงไม่บังอาจรักเธอ
l 
