ปิดประตูดังๆ อยากจะขังตัวเอง เอาไว้ในห้องลำพังในวันนี้เข้าใจรึยัง กับความผิดหวังสิ่งที่ใครเคยเตือน เมื่อก่อนที่เคยแชเชือน สำนึกแล้วทุกถ้อยคำเพราะฉันไม่เชื่อไม่ฟัง เลยเป็นอย่างนี้แต่มันจะล้มก็ต้องล้ม ถ้ามันจะแพ้ก็ต้องแพ้ฉันคงไม่มีข้อแม้ จะยอมรับมันโดยดีจะโทษใครนอกจากเรา ดูเงาตัวเองซะทีและจากนี้ควรจะรู้ว่าจะลุกขึ้นเมื่อไร...วันนี้อยากร้องไห้ แต่ฉันจะร้องให้มันรู้ ว่าร้องเพื่ออะไรเจ็บแล้วให้เป็นบทเรียน พรุ่งนี้อยากจะยิ้มได้ใหม่เจ็บแล้วต้องเข้าใจ...เผื่อเอาไว้สักนิดอย่าเพิ่งปิดหัวใจ หวั่นไหวไปจนไม่กล้าคนแพ้นั้นยังมีค่า แค่ลองอีกครั้งหากมันจะล้มก็ต้องล้ม ถ้ามันจะแพ้ก็ต้องแพ้ฉันคงไม่มีข้อแม้ จะยอมรับมันโดยดีจะโทษใครนอกจากเรา ดูเงาตัวเองซะทีและจากนี้ควรจะรู้ว่าอยากลุกขึ้นเมื่อไร...วันนี้อยากร้องไห้ แต่ฉันจะร้องให้มันรู้ ว่าร้องเพื่ออะไรเจ็บแล้วให้เป็นบทเรียน พรุ่งนี้อยากจะยิ้มได้ใหม่ ใช่ไหมก่อนที่พรุ่งนี้จะมาถึง วันนี้แม้จะเสียใจแต่เมื่อพรุ่งนี้นั้นมาถึง ฉันจะต้องข้ามไปปลดปล่อยความเศร้านี้ให้มันผ่านไป ไม่เก็บเอาไว้เจ็บแล้วให้เป็นบทเรียน พรุ่งนี้อยากจะยิ้มได้ใหม่เจ็บแล้วต้องเข้าใจ...วันนี้อยากร้องไห้ แต่ฉันจะร้องให้มันรู้ ว่าร้องเพื่ออะไรเจ็บแล้วให้เป็นบทเรียน เจ็บแล้วต้องลุกขึ้นใช่ไหมเจ็บแล้ว..ต้องเข้าใจ
l 
