ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียว ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียว ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียว ค่ำคืนนี้ไฟประกาย ส่องพรายไปทั่วร้านเดิมๆ แห่งนี้ เสียงเพลงเดิมๆ ก็ดัง เหมือนครั้งเรามีกันเหมือนอย่างเคย ผู้คนก็ยังเต้นร้องในเพลงเก่า เหมือนไม่มีใครเศร้าใจ เพลงเดิมเพลงดังไม่รู้ตั้งเท่าไร ก็ร้องกันออกไปให้พอ แสงไฟประกายสลัว มืดมัวมองแล้วซึ้งเข้าไปจับใจ เรื่องใครคนนั้นจากไป สะท้อนใจลงในแก้วใบนี้ ดนตรีขึ้นเพลง ใครทิ้งใครไปก่อนทุกคนก็ร้องครื้นเครง คร่ำครวญระบายเรื่องร้ายของตัวเอง ใช้บทเพลงเป็นเครื่องปลอบใจ ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ต้องโดนทอดทิ้ง ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ช้ำใจ ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ต้องทนรับมันไป ใครต่อใครก็ต้องเคยเจ็บช้ำมา ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ต้องเป็นเช่นนี้ ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ทุกข์ทน แค่เรื่องช้ำๆ ที่ไม่ว่าใครก็เคยโดน ปล่อยให้ผ่านให้มันพ้นไปอีกคืน เดี๋ยวก็เช้าเอง เสียงรถเริ่มดังสะท้าน เมื่อถึงเวลาร้านก็ต้องปิดลง พอถึงเวลาหมดใจ ก็แล้วใครๆ คงต้องจากไป ดนตรีขึ้นเพลงใครทิ้งใครไปก่อน เหลือเรายังร้องครื้นเครง วันคืนต้องผ่านไปด้วยตัวเราเอง ใช้บทเพลงเป็นเครื่องปลอบใจ ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ต้องโดนทอดทิ้ง ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ช้ำใจ ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ต้องทนรับมันไป ใครต่อใครก็ต้องเคยเจ็บช้ำมา ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ต้องเป็นเช่นนี้ ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ทุกข์ทน แค่เรื่องช้ำๆ ที่ไม่ว่าใครก็เคยโดน ปล่อยให้ผ่านให้มันพ้นไปอีกคืน เดี๋ยวก็เช้าเอง ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ต้องโดนทอดทิ้ง ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ช้ำใจ ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ต้องทนรับมันไป ใครต่อใครก็ต้องเคยเจ็บช้ำมา ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ต้องเป็นเช่นนี้ ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ทุกข์ทน แค่เรื่องช้ำๆ ที่ไม่ว่าใครก็เคยโดน ปล่อยให้ผ่านให้มันพ้นไปอีกคืน เดี๋ยวก็เช้าเอง
l 
