เมื่อไรที่สายลมพัดผ่านเนิ่นนานสักเพียงไหน ให้รับรู้ว่าความคิดถึงของฉันเอง ผ่านสายลมฝากแสงดาวมาส่งให้เธอ อาจอยู่ในเสียงเพลงรักเก่า ซึ้งใจได้เสมอ ความคิดถึงกำลังส่งตรงไปหาเธอ จากหัวใจที่เฝ้าคอยเธออยู่ตรงนี้
เวลาที่เราต่างคนต่างไกลกัน รักนั้นยังผูกพันไว้ข้างๆ กาย อาจมีนาทีที่เราใจตรงกัน แม้ท้องฟ้าทะเลจะมีมาขวางกั้น แต่คงไม่หยุดความคิดที่มีเธอ
ความคิดถึง ไม่ต้องพึ่งปาฏิหาริย์ เพียงแค่สายลมผ่าน คือใจฉันมันเรียกหาเธอ ความคิดถึง มองไม่เห็นแต่อยู่รอบๆ ตัวเธอ หลับไปแล้วก็ยังเจอ ความคิดถึงยังคิดถึง ยังคิดถึง ยังคิดถึงเธอเหลือเกิน
ค่ำคืนที่แสงดาวร้อยพัน ถ้าเทียบกับใจฉัน ความคิดถึงนั้นเกินกว่าเอาแผ่นฟ้ากั้น จะเหมือนลมที่หายใจเข้าออกเคียงเธอ
เวลาที่เราต่างคนต่างไกลกัน รักนั้นยังผูกพันไว้ข้างๆ กาย อาจมีนาทีที่เราใจตรงกัน แม้ท้องฟ้าทะเลจะมีมาขวางกั้น แต่คงไม่หยุดความคิดที่มีเธอ
ความคิดถึง ไม่ต้องพึ่งปาฏิหาริย์ เพียงแค่สายลมผ่าน คือใจฉันมันเรียกหาเธอ ความคิดถึง มองไม่เห็นแต่อยู่รอบๆ ตัวเธอ หลับไปแล้วก็ยังเจอ ความคิดถึงยังคิดถึง ยังคิดถึง ยังคิดถึงเธอเหลือเกิน
ความคิดถึง ไม่ต้องพึ่งปาฏิหาริย์ เพียงแค่สายลมผ่าน คือใจฉันมันเรียกหาเธอ ความคิดถึง มองไม่เห็นแต่อยู่รอบๆ ตัวเธอ หลับไปแล้วก็ยังเจอ ความคิดถึงยังคิดถึง ยังคิดถึง ยังคิดถึงเธอเหลือเกิน
ความรักยังมีอยู่เสมอ ก็ฉันนั้นคิดถึงเธอ
|