บอกตัวเองให้กลั้นน้ำตาไว้ ไม่ให้ร้อง ไม่ให้น้อยใจ
ใกล้ถึงวันแม่ทีไร น้ำตาจะไหลขึ้นมา
แม่จากลูกไปตั้งแต่เด็กน้อย มีปมติดตัวคือกำพร้า
พยายามเข้มแข็งเรื่อยมา แต่บางเวลาอ่อนล้าเกินไป
* เห็นใครใครเขามีแม่กัน มันก็อดอิจฉาไม่ไหว
ดอกมะลิฉันจะไหว้ใคร ได้แต่จุดธูปบอกแม่ไปว่าลูกคิดถึง
** จะเกิดชาติไหน แค่ขอได้เป็นลูกแม่
ไออุ่นแห่งความรักแท้ อยากกอดแม่อีกครั้งนึง
แต่ในชาตินี้ บุญลูกมีเพียงเสี้ยวหนึ่ง
ฝากควันแห่งความคิดถึง กระซิบคำหนึ่งว่าลูกรักแม่
อธิษฐานวิญญาณของแม่นั้น ให้ล่องลอยไปถึงสวรรค์
อาจจะไกลจนมองไม่เห็นกัน แม่อยู่ในฝันเรื่อยมา
ปลอบตัวเองในวันที่มันเหงา แม่ยังคอยมองเราจากบนฟ้า
ดั่งมีมือมาคอยเช็ดน้ำตา ให้ใจเข้มแข็งขึ้นใหม่
(ซ้ำ *, **)
ไม่ว่าชาติไหน ก็ขอให้เป็นลูกแม่
ไออุ่นแห่งความรักแท้ อยากกอดแม่สุดหัวใจ
แต่ในชาตินี้ บุญลูกคงน้อยเกินไป
แม่จากไปไกลแสนไกล จุดธูปบอกไปว่าลูกรักแม่
|
l 
