เธอเป็นเหมือนเครื่องบินลำใหญ่ ที่อยู่สูงและไกลอย่างนั้น เราเป็นหมาเดินดิน ได้กลิ่นก็ยังแค่ฝัน ไปเทียบชั้นได้ไง
ได้แต่แหงนคอมองจ้องเธอ ได้แต่หลงเพ้อความสดใส จะให้หมา ไปบิน เหาะเหิน ไม่ไหว มันฉันใดก็ฉันเพล
* แค่ได้รัก แค่ได้รอ แค่พอให้เอาไปฝัน ต่อยอดวันต่อไป ได้เห่าคำว่ารัก เงียบเงียบในใจ แม้เธอไม่เคยหันมา
** เธอเป็นเหมือนเครื่องบินลำใหญ่ ที่อยู่สูงและไกลสุดคว้า เธอคงไม่สนใจหรอกเสียงของหมา ที่มันร้องว่ารักเธอ
|