“คำบางคำ” คนพูด ไม่เคยจำ แต่คนฟัง “จำ” ไม่เคยลืม  

พูดตรงๆ ให้มัน “จบ” ดีกว่าพูด “โกหก” ให้มัน “เจ็บ”  

“ความรัก” ก็เหมือนการดึงหนังยางของ “คนสองคน” “คนที่เจ็บ” คือคนที่ไม่ยอมปล่อย  

ต่อให้เราทำดี “สักเท่าใด” ถ้าเขาไม่สนใจ มันก็ “ไร้ค่า”  

เป็นคนโสด ไม่ต้องเศร้า เป็นคนที่ เขาไม่ต้องการ “มันเศร้ากว่า”  

เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ เมื่อรู้อยู่แก่ใจแล้วว่า เธอมีเขาเป็นเงาในสายตา แต่อยากให้เธอรู้ว่า “ฉันรักเธอ”  

“โกหก” กับ “บอกไม่หมด” มันไม่ต่างอะไรกับ “หลอกกัน” รู้มั้ย เพราะไม่ว่าจะใช้คำไหน? มันก็ “ทำลายความไว้ใจ”...

  บอกว่า “รัก” แต่ไม่เคยจะมาดูแล บอกว่า “แคร์” แต่ไม่เคยจะมาหา บอกว่า “คิดถึง”...

  รู้สึกแปลกๆ เมื่อแรกพบ พอได้สบตาก็หวั่นไหว มันหนาวๆ สั้นๆ ไปทั้งใจ เกิดขึ้นทันใดที่พบเธอ  

กลอนรักคมๆ จะไปสู้รูป “โชว์นม” ได้ยังไง