คนที่ “รัก” เราจริง ไม่ใช่คนที่ “เข้ามา” หาเรา แต่… คือคนที่ไม่เคย “ทิ้ง”...

เหนื่อยใจก็พัก เขา “ไม่รัก” ก็พอ มีหวังก็ “รอ” ถ้าท้อแล้วก็เลิก  

ถ้าอดีต ยังสำคัญ จะมีปัจจุบัน เพื่ออะไร “ความรัก” ไม่ต้องการอะไร แค่เธอ “ลืม” เขาได้ก็พอ...

เคยมั้ย รู้ตักว่า “รัก” ในวันที่เขาจากไป รู้ว่าใจ “คิดถึง” ในวันท่เขาไม่อยู่ รู้สึกอยาก “ขอโทษ”...

ที่ทนอยู่ก็เพราะ “รัก” แต่ถ้าเจ็บมากนัก ต่อให้ “โคตรรัก” กูก็จะไป  

เบื่อจริง กับคำว่า “รัก” เบื่อนัก กับคำว่า “ผิดหวัง” เบื่อใจตัวเองที่ “โง่” อยู่เพียงลำพัง...

  “ถ้ารอ” ก็ “เจ็บต่อ” “ถ้าไปต่อ” ก็ “เสียใจ” “ถ้าหยุด” ก็...

  “ถ้าคิดจะรัก” ต้องไม่กลัวคำว่า “เสียใจ” ถ้าคิดจะ “เริ่มใหม่” ต้องไม่ใส่ใจ “อดีต”  

“อย่าไปรัก” คนที่เพิ่ง “เลิก” กับแฟน ถ้า… ไม่อยาก… เป็น “ตัวแทน” ของใคร...

พอมี “รัก” ชักอยากสันโดษ พอเป็น “โสด” ชักอยากสรรหา