ความรัก คือการ “เกื้อกูล” ไม่ใช่ “ก้าวก่าย” ความรัก ต้องมีการ “มอบให้” ไม่ใช่...

จงให้ความสำคัญ กับคนที่คุณ “รัก” ดีกว่าหยุดพัก แล้วปล่อยให้คนรักจากไป  

ไม่ต้อง “รัก” เต็มร้อย ขอแค่ “รัก” น้อยๆ และก็ “เต็มใจ”  

  ความรักก็เหมือน “ข้อสอบ” ถ้าเราไม่รู้คำตอบ เราก็ชอบคิดไปเอง  

  ความรักก็เหมือนถูกแม่ “ตี” เจ็บกี่ที กี่ที ก็ไม่จำ  

ขอเป็น “รักแท้” ที่มาช้า ดีกว่า “เป็นคนไร้ค่า” ที่มาก่อน  

  “แอบรัก” โดยเขาไม่รู้ ดีกว่ารู้ ว่าเขา “ไม่รัก”  

“คำบางคำ” คนพูด ไม่เคยจำ แต่คนฟัง “จำ” ไม่เคยลืม  

พูดตรงๆ ให้มัน “จบ” ดีกว่าพูด “โกหก” ให้มัน “เจ็บ”  

“ความรัก” ก็เหมือนการดึงหนังยางของ “คนสองคน” “คนที่เจ็บ” คือคนที่ไม่ยอมปล่อย