บางครั้งเรา “ฉลาด” กับคนมากมาย แต่โง่เป็น “ควาย” กับคนคนเดียว  

ถ้า “พูด” อะไรออกไป แล้วไม่มีอะไรดีขึ้น บางที “เงียบบ้าง” ก็ดีเหมือนกัน  

ที่ทนอยู่ก็เพราะ “รัก” แต่ถ้าเจ็บมากนัก ต่อให้ “โคตรรัก” กูก็จะไป  

เป็น “แฟนเก่า” มันรู้สึก “เจ็บ” แต่ถ้า… เป็น “แฟนเก็บ” มัน “เจ็บ”...

ยอมเดิน “คนเดียว” แล้ว “เปลี่ยวใจ” ดีกว่าเดินกับ “คนรู้ใจ” แล้วเขาบอกใครๆ ว่ามากับ “เพื่อน”...

เดินไปข้างหน้า แล้วรู้สึก “เหงา” ก็ยังดีกว่า… เดินทางเก่า แล้วรู้สึก “เจ็บ”  

มีหลายคนที่ต้อง “อดทน” กับ “คนรัก” แต่.. มันเจ็บยิ่งนัก เมื่อ “คนรัก” ไป...

“รัก” ที่ไม่ต้อง “ทน” คือ… “รัก” คนที่เขา “รักเรา”  

ถ้า… ไม่อยาก “เสียใจ” ก็… อย่าเผลอไป “รัก” ใครง่ายๆ  

“เศษฝุ่น” ที่ปลิวเข้าตา ยังไม่แสบ เท่า… “เศษวาจา” ที่ปลิวเข้าไปอยู่ในใจ