เวลา… “ลืม” คงไม่นาน แต่… เวลาที่ยาวนาน คือ… “ไม่ลืม”  

บางที… ก็เหมือนจะมีค่า แต่บางเวลา… ก็เหมือนไม่มีตัวตน  

“เวลา” ไม่เคยทำให้ ใครเปลี่ยนไป แต่ “เวลา” ทำให้ “สันดาน” และ “นิสัย”...

ขอเป็น “รักแท้” ที่มาช้า ดีกว่า “เป็นคนไร้ค่า” ที่มาก่อน  

ต่อให้เราทำดี “สักเท่าใด” ถ้าเขาไม่สนใจ มันก็ “ไร้ค่า”  

ทำดีไปก็ “ไร้ค่า” เพราะผลตอบแทน ที่ได้กลับมา ก็คือ “เจ็บ”