บอกว่า “รัก” แต่ไม่เคยจะมาดูแล บอกว่า “แคร์” แต่ไม่เคยจะมาหา บอกว่า “คิดถึง”...

  คำว่า “เจ็บ” ก็เหมือน “เหน็บ” เจ็บแปปๆ เดี๋ยวก็ “ชิน”  

“วัด” ไม่เข้า “เหล้า” ไม่ขาด “บาตร” ไม่ใส่ “เรียน” ไม่ไป ใส่ใจ...

ได้แค่แอบดูไกลๆ ทั้งที่อยากเข้าไปทายทัก แล้วสารภาพความในใจว่า “รัก” ทำความรู้จักให้คุ้นเคย  

กลอนรักคมๆ จะไปสู้รูป “โชว์นม” ได้ยังไง  

ถึงจะเป็นคน… “ขี้น้อยใจ” แต่ก็… ไม่เคย “รัก” ใครบางคน น้อยลง  

ต่อหน้าเรียกเราว่าที่รัก ลับหลังเรียกเราว่า ควายที่ภักดี  

อะไรที่ทำให้เรา “เจ็บ” มันผ่านไปแล้ว ก็อย่า “ขุด” มันมา ทำให้เจ็บซ้ำสอง  

  เชื่อเถอะนะ อยู่อย่างเดียวดาย ก็คงไม่ทำให้เจ็บ ทุรนทุราย เท่ากับ “มีเธอ” แต่เหมือน “ไม่มี”...

เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ เมื่อรู้อยู่แก่ใจแล้วว่า เธอมีเขาเป็นเงาในสายตา แต่อยากใหเธอรู้ว่า “ฉันรักเธอ”