เสียตัวกับเสียใจ เลือกอย่างไหนดีกว่ากัน

รักครั้งแรกหัวใจก็แตกสลาย  เร็วไปไหมกับความผิดหวัง  พอได้ยินเพลงนี้ทีไรทำให้นึกถึงเรื่องราวที่ถามกันเล่นในชมรมคนปากบอน (ที่จริงมีคนบอกว่าชมรมคนปากปีจอ) ที่มีกิจกรรมหลักร่วมกันคือ สร้างความร้าวฉานคืองานของเรา   มักถามคำถามกันเล่นๆ ว่า เฮ้ย! คนที่มันผิดหวังจากความรักเนี่ย! มันเสียตัวให้กันหรือยังวะ  ถึงได้มานั่งเสียอกเสียใจยังกับญาติเสีย  มีคนตอบว่ามันอยู่ที่จะมองประเด็นไหน  หากถามคู่รักที่มีรักครั้งแรกอายุเกือบสี่สิบมันจะบอกว่าเสียใจดีกว่าเสียตัว  แต่ถ้าเป็นวัยรุ่นสมัยนี้นะมันบอกว่าเสียตัวดีกว่าเสียใจว่ะ 

 เรื่องที่ถกกันในวงเฮฮาทำให้คิดแว๊บไปถึงวัยรุ่นปัจจุบันที่ผู้เขียนได้มีโอกาสดูแลด้านสุขภาพจิต และเรียนรู้ปัญหาต่างๆ ร่วมกัน โดยเฉพาะเรื่องการมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควรอย่างรู้ไม่เท่าทันความต้องการทางกาย

 ครั้งหนึ่งได้นั่งเปิดใจกับวัยรุ่นที่พยายามฆ่าตัวตาย สาเหตุมาจากประจำเดือนมาไม่ตรงกำหนดคิดว่าตัวเองท้อง  กลัวว่าถ้าท้องโตขึ้นมาพ่อกับแม่คงรู้แน่นอน เกิดความกลัว และความกังวลใจหมกมุ่นอยู่คนเดียว หาผู้ที่น่าไว้ใจหรือน่าเชื่อถือพูดคุยไม่ได้  อาจารย์และเพื่อนที่โรงเรียนเริ่มสงสัย ไม่สามารถร้องขอความช่วยเหลือจากใครได้เลย แฟนก็บอกว่าไม่รู้จะทำอย่างไรเขาเองก็กลัวพ่อแม่เขารู้เหมือนกัน ต้องเก็บความทุกข์ที่ไม่สามารถบอกใครได้ เป็นความลับที่คับอกคับใจจริงๆ ทนทุกข์อยู่คนเดียว สุดท้ายจึงตัดสินใจแก้ปัญหาหนีการผิดพลาดและความไม่พร้อมด้วยการฆ่าตัวตาย แต่สามารถช่วยชีวิตไว้ทัน  หัวอกหัวใจของคนเป็นพ่อเป็นแม่จะเป็นอย่างไรหนอ?  หากต้องเสียลูกไปจริงๆ

 วัยรุ่นในกลุ่มนั้นบอกว่าในกลุ่มของพวกเขาไม่มีใครที่ยังไม่สียตัวและคนที่เสียตัวช้าที่สุดก็คือรายที่พยายามฆ่าตัวตายนี่แหละ(เด็กกลุ่มนี้อายุยังไม่ถึง 15 ปีเลย) แถมยังบอกต่อว่าหากใครไม่มีแฟนก็จะไม่ใช่พวกเดียวกัน เพื่อนๆ บอกว่ามีไปเถอะไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องกลัว เพื่อนกันทั้งนั้น ถามว่ามีวิธีป้องกันอย่างไร เขาบอกว่า เพื่อนให้กินยาคุมฉุกเฉินเอา (ที่จริงเขาเอามีไว้ใช้เมื่อเกิดภาวะฉุกเฉินจริงๆเช่นถูกข่มขืน ห้ามใช้เป็นประจำจะมีผลข้างเคียงในระยะยาวนะไอ้หนู) ไม่ต้องใช้ถุงยางอนามัยหรอกไม่มีเอดส์หรอกเพื่อนกัน (ดูมันว่า) แต่เมื่อถามกลับไปว่า คิดว่าแฟนของเราก่อนที่จะมานอนกับเรา ก่อนหน้านี้เขาเคยนอนกับผู้หญิงอื่นมาก่อนหรือไม่ ลองคิดแบบไม่เข้าข้างตัวเองแล้วค่อยตอบ คำตอบก็คือ คงเคยแล้วล่ะ  ถามต่ออีกนิดว่าคิดว่าแฟนของเราเขาจะใช้ถุงยางอนามัยกับคนอื่นๆ หรือไม่ คำตอบก็ไม่อีกนั่นแหละ มาถึงตอนนี้ก็อยากจะบอกว่าผู้ชายเองต้องมีส่วนในการรับผิดชอบในการมีเพศสัมพันธ์ที่ไม่พร้อมด้วยการไม่ปัดภาระให้เป็นของฝ่ายหญิงแต่ฝ่ายเดียว  และข้อสำคัญ “การปฏิเสธ” เป็นสิทธิส่วนบุคคลของผู้หญิงที่ต้องได้รับการยอมรับจากผู้ชายด้วย ไม่เช่นนั้นการมีเพศสัมพันธ์ครั้งนั้นๆ ก็ไม่ต่างอะไรไปจากการข่มขืน      ครั้นถามผู้ชายบ้างว่าทำไมไม่แสดงความรับผิดชอบร่วมกันด้วยการใส่ถุงยางอนามัย  เขาตอบว่า โธ่!! พี่หาซื้อยากจะตาย ดึกๆ มาพอมีอารมณ์ร้านที่ซื้อได้ง่ายแบบไม่ต้องอายคนมากก็ปิดหมด ร้านที่เปิดบริการก็คนพลุกพล่านใครจะไปกล้า  ตอบแกมตลกอีกว่าบางยี่ห้อชื่อมันไม่น่าใช้เลย  ทำไมล่ะ?  ก็พวกผมอ่านที่ไรไม่มีความมั่นใจเลย อ่านอย่างไงๆ ก็ชื่อว่าดูเล็ก  ชื่อมันไม่ได้เสริมความมั่นใจให้เลย (เด็กๆ ก็คิดมากเหมือนนะ) เป็นเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้นเอาเสียเลย แต่ก็แอบเห็นด้วยอย่างเงียบๆ  ดูเหมือนว่าผู้หญิงจะต้องเป็นฝ่ายแบกรับภาระแห่งการไม่พร้อมไว้เพียงฝ่ายเดียวเสียแล้ว

เล่าต่อไปว่าเหตุที่ต้องนอนกับแฟนเพราะดูจากทีวีแล้วเห็นเขามีความสุขกันก็อยากจะมีบ้าง คงจะเหมือนในทีวี แต่ไม่ได้มีความสุขหรือความประทับใจในการมีเพศสัมพันธ์แต่ละครั้งเลย  ถ้าให้ประเมินแล้วการมีเพศสัมพันธ์ที่ไม่พร้อมนั้นเกิดท่ามกลางความกลัว ความหวาดระแวง กลัวติดโรค กลัวพ่อแม่รู้ กลัวการตั้งครรภ์อันไม่พึงประสงค์ก็ทำให้ไม่สามารถได้รับความประทับใจได้ วัยรุ่นเป็นวัยที่ต้องเรียนรู้และเป็นที่คาดหวังของคนรอบข้างมากมาย ยังไม่สามารถตัดสินใจที่จะแก้ปัญหาได้ดีเท่าผู้ใหญ่และยังขาดการคาดการณ์ถึงผลกระทบต่ออนาคต เพราะคนที่เป็นผู้ใหญ่หรือโตแล้ว จะมีการวางแผนล่วงหน้าเสมอ มีจุดมุ่งหมายในชีวิต   การมองเพศตรงข้ามก็เปลี่ยนไป  ไม่ปิ๊งแต่คนหน้าตาดีๆ  จะมองคุณสมบัติอื่นๆ แทนรูปลักษณ์ภายนอก ซึ่งต่างจากการมองแบบชั่วประเดี๋ยวประด๋าวของวัยรุ่น ดังนั้นวัยรุ่นจึงควรรอให้เป็นผู้ใหญ่และรับผิดชอบต่อตัวเองให้ได้ก่อนจึงค่อยคิดถึงการมีเพศสัมพันธ์  การตัดสินใจที่ผิดพลาดในวันนี้อาจทำให้เสียโอกาสดีๆ ในชีวิตได้

 วัยรุ่นเป็นวัยที่น่าห่วงใยมากที่สุดเพราะโดยพื้นฐานเป็นวัยที่มีปัญหาเรื่องเพศและการปรับตัวกับสภาพร่างกายและอารมณ์ที่มีการเปลี่ยนแปลง   วัยรุ่นมีความสนใจในเพศตรงข้ามร่วมกับความรู้สึกที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติอย่างมากมาย เป็นวัยที่มีพัฒนาการทางด้านร่างกาย อารมณ์และจิตใจที่ยังไม่เจริญเติบโตเต็มที่ แต่พัฒนาการทางเพศมีการเจริญเติบโตรวดเร็ว  ซึ่งมีผลมาจากอาหาร สังคมที่เปลี่ยนไป ข้อมูลข่าวสารที่มากเกินความจำเป็น  ดังนั้นวัยรุ่นต้องเรียนรู้ที่จะรู้จักการอดทน รอบคอบและยั้งคิด รู้ที่จะควบคุมตนเอง เรียนรู้ที่จะระบายอารมณ์เพศออกมาในทางที่ถูกต้องและปลอดภัยทั้งต่อตัวเองและอนาคตด้วย ควรหากิจกรรมที่ประโยชน์ทำและพยายามถามตัวเองตลอดเวลาด้วยว่าเราให้อะไรที่ดีๆ แก่พ่อแม่หรือยัง

 คุณพ่อคุณแม่เองก็ต้องหาเวลา หาจังหวะและโอกาสพูดกับวัยรุ่นด้วย เพราะเขาจะไม่ใช่เด็กที่ต้องสั่งสอน ต้องพูดคุยกันแบบเปิดโอกาสให้พูดและให้ฟังไปในตัว เพราะปัญหาของพ่อแม่กับวัยรุ่นคือพูดกันไม่รู้เรื่องพูดกันคนละภาษา เราควรฟังและตอบคำถามลูกอย่างชัดเจนตรงไปตรงมา ไม่คลุมเครือ คอยสอบถามความรู้สึกของลูกต่อเราและต่อเพื่อนๆ อย่างสม่ำเสมอ อย่าโต้เถียงเพื่อเอาแพ้ชนะ ขอให้ตั้งป้าหมายเพื่อแก้ปัญหา ถ้าเราฟังลูกพูดลูกก็จะฟังเราเช่นกัน การได้มีโอกาสเป็นพ่อแม่ก็ลำบากในการดูแลเลี้ยงดูอยู่แล้วแต่การจะเป็นพ่อแม่ที่สมบูรณ์นั้นลำบากกว่า  ถ้าวัยรุ่นมีโอกาสอ่านคอลัมน์นี้ก็ช่วยเข้าใจไว้ด้วยนะคะ