ให้หัวใจได้ลองดู

"ถ้าวันนี้เธอต้องรับใคร เข้ามา... ที่เคยมีน้ำตา........ ฉันก็อยากให้เธอลืม ที่เคยเสียใจปวดร้าว.....ฉันก็อยากให้เธอเก็บไว้ในลิ้นชักของอดีต เพราะฉันรู้....ยังไงเธอก็ไม่มีวันลืมความเจ็บช้ำนั้นได้หรอก.... ฉันจึงให้เธอเก็บไว้มากกว่า "ฝืนใจให้ลืม"

 วันนี้....ถ้า มีใครมาเคาะประตูหัวใจของเธอ อยากให้เธอกล้าที่จะเปิดรับคน-คนนั้น...

 อย่าให้อดีตเปรียบ เสมือนแม่กุญแจ...ที่ล็อคเธอไว้... ให้นั่งอยู่ข้างในเพียงคนเดียว....อีกทั้งยังไม่ยอมที่จะรับใครเข้ามานั่ง เป็นเพื่อน...

 ผ่อนปรนความ รู้สึกของตัวเอง.....ให้มีความยืดหยุ่น... การเปิดรับใครอีกคนเข้ามา.... ไม่ได้หมายความว่า....เราจะต้องเจ็บซ้ำอีกครั้ง...

 แต่ถ้าเผอิญ..... เผอิญเธอต้องเจ็บในการตัดสินใจครั้งนี้อีก... ไม่ต้องกลัวนะ...

 มาหาฉันได้ เสมอ....
 
 ฉันจะให้ไหล่เธอพิง...
 ฉัน จะให้ 2 แขน โอบกอด....
 ฉันจะคอยซับน้ำตาเธอด้วยความรัก...
 ฉันจะ ปลอบประโลมด้วยความห่วงใย...

 ฉันพร้อมจะยืน เคียงข้างเธอ... โดยเฉพาะเวลาที่เธอไม่มีใคร.....

 ..... เรียนรู้เขาคนนั้น..... ไปในแต่ละวัน.... อย่างน้อยเราก็ได้เพื่อนเพิ่มเข้ามาในชีวิตอีก 1 คน

 หากไม่สามารถมอบ ความรักแบบ "คนของใจ" ให้แก่เขาได้... ก็อย่าฝืน....

 ถ้ามันไม่ ได้......ทั้งเราและเขา "ก็รู้กัน" และความรักแบบเพื่อนมิตร.......ก็จะยังคงอยู่....

 ไม่ง่ายที่จะ รู้จักใครสักคนอย่างคุ้นเคย... เพราะต่างต้องใช้เวลาเรียนรู้ซึ่งกันและกัน...

 เริ่มคบ...เริ่ม เรียนรู้...ไม่ได้หมายความว่า เธอจะต้องรักเขาเลยทันที....

 คงความเป็นตัวเอง ไว้.... อย่างที่เป็นอยู่ทุกวัน...... แล้วทั้งเราและเขาจะรู้คำตอบ... "ว่าเราสามารถไปด้วยกันได้ดีหรือไม่"

 เวลาเปลี่ยนแปลง ความรู้สึกกันได้... ก็น่าจะให้ "หัวใจของเรา" ได้ลองดู....